[Aforismen]
H. Drion
Je moet leren leven met je eigen gebreken en met de deugden van anderen. Allebei is mogelijk.
Wat niet ook op een andere manier gezegd kan worden zonder zijn waarde te verliezen, is niet de moeite waard om gezegd te worden. Het tegendeel is natuurlijk ook beweerd. Als ik tussen beide opvattingen zou moeten kiezen, aarzel ik niet.
Het is de tragedie van het politieke leven (voorzover dat tot tragedie in staat is) dat onwil om de werkelijkheid te veranderen niet zelden alleen maar kan worden overwonnen door onwil om de werkelijkheid te zien.
De kunstenaar heeft meestal meer van de burger dan de burger van de kunstenaar. Dat maakt, in het traditionele conflict tussen beiden, de kans op zelfbedrog bij de kunstenaar groter dan bij de burger.
In de westerse wereld raakt de kwestie van de vrouwenemancipatie in het stadium dat het eerder een ‘degeneralisatieprobleem’ wordt. Dat zou nog geen probleem zijn als het menselijk conservatisme minder geneigd was het verlies van zijn generalisaties als degeneratie te beschouwen.
De hoeveelheid werkelijk macchiavellisme in menselijke gedragingen is te verwaarlozen bij wat de anderen er achter plegen te zoeken. Naar geen van beide kanten is dat een compliment aan de mensheid.
Vermoedelijk schuilt er in mijn liefde voor Mozart wel iets van het nijlpaard dat droomt een vlinder te zijn. Maar is het op zichzelf al niet een kunst een nijlpaard zo te laten dromen?
Afstand van jezelf te kunnen nemen zonder op te houden jezelf te zijn: het blijft de superieure evenwichtstruc van het mens zijn. Zoals bij het fietsen moet je je zwaartepunt voortdurend verplaatsen en het stuur vooral niet vastzetten.
Boosheid van een burger - Het gele licht springt op rood en braaf sta ik stil, terwijl een fietser naast mij nog doorrijdt. Gevaar is er niet, maar het ergert me uitermate en de filister in me zou er van genieten als nu een politieagent naar voren zou stappen om de man te bekeuren.
Er zijn van die boswegen waarvan - als bij gedichten - ieder zijweggetje naar het paradijs lijkt te voeren. Ga je zo'n zijweggetje werkelijk in, dan verdwijnt na vijftig meter al de betovering en nog een paar honderd meter verder sta je bij de vuilnisbelt achter een uitgewoond burgermanshuis - als bij gedichten.
Auteursrechtelijk beschermd