Hollands Maandblad. Jaargang 7 (214-225)

[Gedichten]
Martin Ros

ik volgde ze dagelijks
vanaf het centraal station
via de Gelderse kade
langs de wallen
de drie haarlemmers
ze studeerden dat zwamvak
geschiedenis
een had het gezicht van een appel
hij bezocht met de paas
altijd oost-duitsland
en las
cynisch en hardop
later op college
voor uit neues deutschland
een had een geschonden gelaat
niet direct pokdalig
maar geschonden
hij las in de pauzes
doodgemoedereerd door
in Du Perron en Multatuli
en de verhalen van Vestdijk
een droeg een bril
waarachter hij
zich veilig kon verbergen
hij was een blauwe maandag lid
van ss olofspoort
politiek stond hij links van het centrum
al kon hij het chinese standpunt
beslist niet waarderen
ze spoorden alle drie uit Haarlem
dagelijks naar college
ze liepen - vast pandoer -
heen naar, terug van de poort
over de walletjes
nooit gewoon
over het rokin
daar sta je van te kijken
drie gewone haarlemmers
studenten in de geschiedenis
ik vond die wandelingen over de walletjes
zo stipt en dan nog bepaald
in uiterst gematigd tempo
ik vond dat dodelijk
voor die drie haarlemmers.