Hollands Maandblad. Jaargang 7 (214-225)

Dichters - (gangsters)
Hans Vlek

voor al m'n brabantse broeders die gedichten schrijven.

zijn remington redt 'm
met 47 toetsen
(en 'n spasiebalk)
als 'n vrouw
in 't bed van de taal.

woorden;
letters, leestekens.

('n onrustige slaap
bij de grasie van 't alfabet -

zelfbevrediging.)

hij schrijft geen powezie
hij is de ( )
zelve.

kwam ie binnen. trok ie z'n revolver.
schoot.

de bleke door eenzaamheid
en honger gekwelde jongeling
(wallen onder de ogen
kramp in z'n vingers)
neeg zonder 1 woorde voorover.

van dat gedicht
zal nu wel niets meer komen.

[p. 47]

4

 

'n goede dichter

 

is 'n slechte gangster.

 

 

 

hij treft mensen (kritisi)

 

om en nabij de hartstreek

 

welks treffen gepaard gaat

 

met wat men (mensen, kritisi) noemt

 

: 'n moment van ontoering.

 

 

 

wel wel die dichter toch.

 

eigenlijk is ie in deze business

 

'n armzalig amateur

 

die slechts ontroert

 

met z.i. dodelijke

 

woorden.

er zijn zeker 11.729 dichters
rijp voor arrestasie.

nu loopt de dood
op spitse woorden
door de binnenstad.

kamera losjes op de buik,
twee vloeken in de binnenzak,
en 'n bundel van eigen hand:

powezie
kaliber 7.65 mm!

- en de lente
beweegt zich luidruchtig
op 4 nikkelen wielen
ronkend,

in de steden
is 't niet om uit te houden.
hele bevolkingen
die het happen naar lucht
nog niet moe zijn geworden.
dwz. dineren, dutjes doen, urineren
in de daartoe zorgvuldig aangelegde
gelegenheden en bosjes.
en de konferenties in de kafees
tussen de zeer intieme vrienden
zijn in hun zoveelste zittingsdag.

buitenshuis rennen ze
van de ene naar de andere
kliniek,
bedrijven haastig liefde
in portieken
in al jaren verrimpelde vrouwen.

om dan
voor 't slapen gaan
1 gedicht te schrijven.