Hollands Maandblad. Jaargang 6

[p. 18]

Karel Soudijn

de avond valt aan scherven
door duitse nacht met passaport of wat
die grieken honderd maal en toch vergeefs
dan vloeken mogen als een grap
pas uren later weer een wolkenveld
en in het grijs verschijnt opeens
een stille rode kleur
ik stel me bij een bosrand voor
hoe daar een ree zal staan
en midden in het open veld
steekt machteloos zo'n geile heks
haar hand omhoog
de mist verwaaid
de zon blijkt echt te zijn
we reizen door

I

grijnslachvrouwen van plezier
troetelmeisjes
van papier
met winkels vol om mee te nemen

II

liefde kent dus geen taboes
o Bea in je ogen
verdrink ik
als was het in een stinkend moeras

Een zorgrimpel in het hoofd
van de moeder.
Een mooie mond heb je nooit alleen,
dacht ze bij het zien van haar dochter.
Het meisje liep op hoge hakken
met een onwennig trillende kuit
maar toch was ze blij.
Ondanks de familiepraat.
Bedenk, had bijvoorbeeld haar vader
gewaarschuwd voor ze wegging,
dat woorden soms niets anders zijn
dan een koud en rillerig
stelletje onterfde rozen.
Arme
onkruidperkjes in je oude tuin,
dacht de dochter.
En zij stapte dat het een lust was.

[p. 19]

Herinnering

 

Op zoek naar een plek voor eenzaamheid

 

vond hij runderresten

 

in botten uitgedrukt.

 

Niet gezellig maar toch goed

 

voor het doel wat hij voor ogen had.

 

Nadat dus was gedaan wat moest

 

kreeg hij de rust om aan zijn huis

 

te denken.

 

Met behulp van het rotsig terrein

 

aan die azuren kust

 

werd sierlijk een grijze hoorn

 

van zijn schedelstuk ontdaan

 

in zeven doffe slagen.

 

Gekromd heeft nu zijn kamer

 

de herinnering

 

aan god weet welke vrouw.

fietsen alsof we twee autootjes zijn
jan heb jij je reservewiel bij je?
voetballen
vechten tegen de laners
's avonds avontuurlijk kamperen in een hok
een donderslag en rennen
maar we proberen het opnieuw
en desnoods zijn we dan
soldaten
met wat watjes in ons oor

schim gebogen
voor het lage zwakke tegenlicht
in de avond ontwaakt
vermoeidheid van een dag
oogleden vallen
een eigen hand geeft steun
wanneer het hoofd
geen houding weet

nog één probleem:
wie heeft er nu groene
streepjesogen
de kat de kater of zij?