Hollands Maandblad. Jaargang 6



[pagina 28]
Remco Campert The Roman spring of Mr. Campert Ah, die Romeinse nachten! Narcotisch scherp tel ik van je buik elke ooghaar Twee manen boven Cinecitta een echte en een kunstverlichte, nog echter, denk ik als ik achter die hond aanloop Hier zijn mooie jongens met lege gezichten, geknipt uit film Drinken kunnen ze niet in dit land, maar vrolijk zijn kan ik weer niet Ik water tegen l'Unita, denk aan Monica als ze achter die hond aanloopt - het klapperen van de wind in die brug dat was toch maar eventjes gezien, gehoord Ik ben nog de weke hitte vergeten, het verlangen naar het hardere Spanje het vermoorde Duitse meisje, bloed en hersenen op de trap van de nachtclub Ik ben bijna alles vergeten als ik er goed over nadenk Maar van dit gedicht is dit de achtste versie, alleen de titel de titel veranderde niet: the Roman spring of Mr. Campert. Zo blijf je aan de gang Wat zich afspeelt in de schaduw in de slaapkamer, in dat huis waar ze steeds ingaan - muziek gaat open en dicht - is voor mij niet na te gaan volop in de zomer speel ik met houtjes, met mieren, met knikkers graaf gangen nooit langer dan mijn arm Nu zelf een schaduw een bed, een huis muziek zonder begin of eind mier op weg naar een stroopvlek maar wat zich daarbuiten afspeelt is voor mij niet na te gaan.