Hollands Maandblad. Jaargang 6

[Gedicht]
Leo Vroman

Was mijn huid over bladeren verdeeld
als die der eschdoorns en platanen,
dan kromp ook ik ineen rond mijn organen,
dan bleef mijn vellerigheid ook droog, vergeeld,
voorgoed verloren buiten staan en
gestorven doen, volwassenen tot tranen
bewegend; tot het lijf zelfmoord speelt
en uitbarst in een bloedkleur die ontdaan en
voor bomen al te gruwelijk de dood verbeeldt.