Hollands Maandblad. Jaargang 6

[p. 17]

[Gedichten]
K.L. Poll

Zoek de droge sentimenten.
Kom, wanneer je hoge bergen
met blauw, sneeuw en schaduwvlekken
in je greep hebt kunnen krijgen
en vertel mij wat zij meer zijn
dan hun namen. Ik weet het niet.
Luister goed naar de melodie
van ieder in de kringen die
je van jaar tot jaar omgeven.
Neem vroeg aan dat traagheid altijd
klaar staat, gehuld in lauwe mist.
Verdraag verbrokkeling, elke
verzonnen eenheid is een vorm
van dood. Noem water vijver, beek,
rivier, niet oeverloze zee.
Wantrouw je vader en moeder
zo vroeg mogelijk: ook trouwe
liefhebbende kapers stelen.
Ik zal je willen vervormen,
maken tot rechtgeaarde zoon,
maar geloof mij niet. Ongeloof
en huiver zijn de twee putten
die je niet moet willen dempen;
op andere plaatsen is geen bron.
Lach meer dan meestal nodig lijkt.
Laat een groot stuk taal ongebruikt:
ontloop modder - die remt de vaart
met zijn vette slik, slik; mijd ook
als het kan rook die lucht en zicht
ontmoedigend bedorven houdt.
Ontken de plicht die binden wil
aan een verkeerde omgeving.
Blijf actief afzijdig: vertrouw
op hun ongelijk, hoe klein ook.

1
Een meisjesstudent in Lund
stoot haar glas om.
De anderen praten door
alsof zij de gek in de familie
uit beleefdheid niet opmerken.

2
Ragnar Josephson dwaalt
hulpeloos levend
door verlaten zalen
van zijn museum voor ontstaande kunst.
Hij schrijft een opdracht in zijn boek met ezelsoren,
kan niet vinden wat hij zoekt,
bedankt de bezoeker
en ruikt naar een veilige dode oom.

3
Mij is verteld:
in het noorden van Zweden
denken de mensen alle dagen
zwijgend aan niets.