Hollands Maandblad. Jaargang 5

Leo Vroman

Pasen was voornamelijk nichten.
Het is waar dat het buiten anders rook
maar in de logeerkamers ook;
lang haar met bleke gezichten
en tedere adem heerste daar.

Er kwam dan een tafel in de tuin
op het grind (krus krus zei het grind),
en een destijds geweldige baan
kastpapier werd daar, ietwat schuin
natuurlijk, op platgedaan.
Wij allen met potloden en penselen
zaten daar om en daar aan
en vulden het vel met twee maal zovele
prenten, Heleen en ik
deden tovenaars en rare hazen,
Jaap en Be, zolang ik mij niet vergis,
een Weigelia (bestaat die?) en een narcis
Maar het lenteste waren daar
de kaakelsnaakse relaazen waaar-
van de aaas onheraadembaaar
verdund in de waazig warme lucht
wegvlaaiden, 's avonds laaat
ging het nog kaa kaaa: nicht-
gepraat boven mijn gezicht.