Hollands Maandblad. Jaargang 5

[p. 43]

F. Sivry

Matinee van circus Strassburger

Ouden van dagen, vergroeide verschrikkers.
Een jongen zegt: wat zielig,
Het is misschien de laatste keer
Dat zij een circus zien.

Acht zaten er dof
In de tochtige voorhof te wachten.
Alleen trouwgebleven haren
Bewogen onrustig door de wind.

Op de schouders van reisleiders en duitse livreiers
Worden zij binnengedragen: resten van helden,
Slachtoffers van rampen, grauwe clowns,
Het eerste nummer.

Frisse immune verpleegsters lachen
Tegen friese kennissen hoger op de tribune.
De verdoemden laten zich zwijgend instoppen.
Zij krijgen de ereplaatsen, om de tent te vullen.

Boven stromen kinderen.
Scholen op reis. Streng roepende meesters.
Het laatste nummer van het cursusjaar.
Steeds verse troepen komen uit het hoge
Daglicht de trappen afstormen,
Met kaarten ter herkenning opgespeld,
Want zij bestaan nog niet zo lang.

‘Elly Belli met haar vrijheidspaarden’.

Zij staan op hun achterste benen.
Verzet op verzoek. Hup naar links,
Hop naar rechts, naar het midden, braaf zo.
Getweeën, gedrieën. In hun stallen
Liggen molenstenen, ter waarschuwing.
Elly in de pauze mistroostig op een krat,
Met zweep en chocolade lolly.

‘Adembenemende prestaties in de circuskoepel’.

Dozijnen gevallenen op de eerste rijen,
Maar zij leven nog, kijken steeds gulziger
Naar andermans, anderdiers breekbare lijven.
Laat de evenwichtigen tot mij komen,
Want wat zeg ik, leven is spel
En veilig verkeer als leervak verplicht.
Regering, steun acrobaten en koordfietsers.

‘Directie en artiesten nemen afscheid van U.

Tot weerziens’.

Buiten is zon.
Donkere taxi's wachten
Op de behouden terugkomst
Der bijna verdwenenen.
Een jongen zegt: morgen
Ga ik van mijn eigen geld
Een tweede keer.