Hollands Weekblad. Jaargang 4

[p. 14]

Niets menselijks is God vreemd
F. Sivry

‘Per advertentie, een complete pagina in het weekblad voor West-Friesland, heeft kapper W.L. Eggens uit Hoorn getuigenis afgelegd van zijn liefde voor God en van het feit, dat hem tijdens gebedeen afdoend middel “tegen overtollig haaruitval” is geopenhaard’
Het Parool, 17 november 1962

De kapper heeft gelijk, het is een zegen
als het werkt, dat het werkt.
Alleen, er werkt zoveel: penicilline, schaatsen.
Daavoor apart in kranten te bedanken
is bijna teveel eer voor God
die zich versnippert over alles,
alles inbegrepen.

God wil geen kalen, dat is duidelijk.
Hij stuurt zijn zoon ook naar West-Friesland
als het moet, het hemels Nieuw-Guinea.
Hij haalt hem als opvoedend vader
weg van zijn liefhebberijen
in de kerk. Aan het werk, en zorg
goed voor haar.

Gods doel heiligt Gods middelen.
De mensen balanceren op zijn wil.
't Is kruis of munt voor de barbier
die, gratis eerst, moedig bemiddelt.
De scheiding ligt in 't midden,
tussen zoon en vader, vlecht en vlucht.
De aanbidder wint.

God is overal en nergens, goed voor
elk. Hij speelt vergeet-mij-niet;
ik zie, ik zie, wat gij niet ziet:
de golven op het oude hoofd;
de echoput van een concilie.
Hij is het troeteldier van de familie,
vereerd en opgezet.

De spotters grijpt God bij de neus;
hij strijkt zijn kam door al hun kleren
op zoek naar ongerechtigheid.
Hij knijpt het heilig ongedierte,
dat ook zijn doden ondergronds ontmaskert,
de keel af, tot het beterschap belooft,
op erewoord.

Maar God heeft toch geen handen en geen voeten,
vraagt argeloos een krullenkind van tien.
Het heeft zijn les geleerd, maar niet gezien
wat er mankeert aan boeken.
Het abstraheert verkeerd, en wordt gestraft
met zeventien bewijzen uit het ongerijmde.
God kent geen half werk.