Hollands Weekblad. Jaargang 4

[p. 16]

Tan Mei Hwa

Twee dagen in september

ik bad: God
laat het gebeuren
laat hem leven
elke avond en ook
's nachts
ik bad:
laat hem leven

in de middag ben ik gegaan
met chrysanten
gele chrysanten
daar houdt hij van

het was herfst
ik bad voor zijn leven
al lopend met de bloemen
in mijn hand
laat hem leven, o God
geef dat hij leeft

ik wist toen niet
dat ook God al
gestorven was

toen was er een heuvel van bloemen
een heuvel van geurende bloemen
en daaronder de aarde

de aarde waarop hij liep
de bloemen uit zijn tuin

weg?
maar misschien in de nacht
zal hij ontwaken
zal hij roepen misschien
in het duister van zes wanden
weg?
maar hij zou kunnen keren
laten wij waken
laten wij wachten

op reis: misschien hem ontmoeten
in een ver land
in een andere stad onder andere mensen

nee
de heuvel geurt
en hij is toch gestorven