Hollands Weekblad. Jaargang 3



[pagina 12]
André Kuyten Slaapt alleen, tenslotte Die niet meer weet dat zijn lichaam beeft (pas dood ben je als je niet meer beweegt) behalve 's nachts dan, als zijn bijslaap ontwaakt omdat hij blaat als een lam dat zijn wolvendracht ontdekt heeft. Slaapt alleen, tenslotte. Het zoeken moe naar een maagd voor het tamme-wolven-wonder.
Einde Een grote rust is over hem gekomen, misschien dat hij bespeurt eerstdaags te sterven. Nauwlettend maar zonder achterdocht slaat hij zijn ontspanning gade, schikt hij zich in de koelte, ontketent hij de dood, van mensen afgezonderd.
Liefde voor later Liefde voor later? Van dit ogenblik van hartstocht wordt niemand wijzer. Nu al is het bewegelijke beeld vertekend door wrevel en vertedering.