Hollands Weekblad. Jaargang 3

Reaktie op ‘New Delhi’

Wanneer J.v.R. in het Hollands Weekblad van 13 december 1961 aan de vergadering van de Wereldraad van Kerken in New Delhi een ‘uitzonderlijk belang’ toekent, dan verklaart iedereen zich hiermee akkoord. Ook de toetreding van de Russische Orthodoxe Kerk werd overal met instemming begroet.

Minder juist lijkt mij echter de trap welke hij de Kerk van Rome toedient, een opmerking welke zowel van verblindheid als onkunde getuigt. De r.-k.-Kerk koestert geen ‘dromen’, waarin alle Kerken van Katholiek type zich rond de Stoel van Petrus verenigen. J.v.R. doet er goed aan de diverse pauselijke uitspraken dienaangaande even na te slaan.

Gezien de heersende meningen in Moskou, ziet de Roomse Kerk zelf wel de onmogelijkheid in om een toenadering tot de Orthodoxen tot stand te brengen. Daarvoor heeft zij het schrijven van J.v.R. niet nodig!

De geachte criticus vergist zich, wanneer hij insinueert dat Rome en New Delhi een konkurrentie zijn aangegaan. Nog nooit legden beide groeperingen zulke intensieve kontakten als op dit ogenblik. Of weet J.v.R. niet dat de rooms-katholieken voor het eerst officiële waarnemers hebben afgevaardigd, dat o.a. de Bisschoppen van Nederland in een herderlijk schrijven hun gelovigen tot gebed voor deze vergadering opriepen? Luistert hij soms niet naar de radioreportages waarvan ook de K.R.O. er enkele verzorgde? De opmerking van J.v.R. klinkt als een onwelluidende noot in de groeiende harmonie tussen alle kristelijke kerken.

C.J.H. Walravens

Naschrift

In zijn eerste radioboodschap kort na zijn verkiezing zei de huidige paus: ‘Met hartelijke vaderliefde omarmen wij de kerk van het westen zowel als de ganse kerk van het oosten. En voor allen die gescheiden zijn van deze Apostolische Stoel, waar Petrus in zijn opvolgers tot aan de voleinding der wereld leeft en de opdracht van Jezus Christus vervult... openen wij in volle liefde ons hart en strekken hun de geopende armen tegemoet...’ Ik zou de heer Walravens willen vragen: Wat spreekt hieruit anders dan de innige wens naar hereniging met de oosters-orthodoxe kerken? Deze hereniging zal echter altijd onderwerping aan Rome betekenen, want, zo zei de paus in zijn kroningsrede, nadat hij over de schaapskooi van de goede herder had gesproken, ‘in deze schaapskooi kan niemand binnengaan, die niet onder de leiding van de paus staat. De mensen kunnen het heil niet verwerven wanneer zij niet met hem verenigd zijn, want de pontifex romanus is de vertegenwoordiger van Christus en zijn plaatsbekleder op aarde.’ In het licht van bovenstaande pauselijke woorden handhaaf ik dan ook het door mij geschrevene ten volle.

J.V.R.