Hollands Weekblad. Jaargang 3



[pagina 14]
Andre Kuyten Short story Wachten heeft geen zin. Gegevens zijn onvolledig; je weet wanneer hij ging, niet wanneer hij terug zal keren. Ga je kleden, ga je haar doen. Verlaat je plaats bij het raam.
Na de overwinning De mist die het raam snijdt, die je hoofd snijdt, scherp. Niet meer dan het vallen van je bloed voel je. Aan duidelijke beelden van leven en dood zal je wel nooit meer toekomen. Nog één stem die anderen de feiten vertelt. Achter je ogen, aan duister gewend, snelle momenten van oorlog. Maar leeg is je hand; in alle hoeken staan wapens te roesten. We hebben gewonnen, we hebben verloren. We hebben heimwee naar geweld.
Vlucht voor de herfst De vogel vind je gevlogen. Maar blijf slapen of slaap je niet? Laat in je droom je sterven strelen. Als mijn hand je kon bereiken zou ik niet weten of ik je plukken moest. Die zich verbeten afkeren van leed kunnen jou niet meenemen. In hun kleren zou de zoete geur van je hart in dode bladeren verpakt hun angst verraden.