Kort commentaar
Scheidsrechter
Aan het einde van het jaar blijkt steeds opnieuw, hoe kneedbaar God is: onverdroten neemt Hij iedere gestalte aan die de mensen Hem goeddunken, al naar gelang de aard van het verenigingsblad waarin zij schrijven. Ik neem een voorbeeld uit duizenden: De Scheidsrechter, officieel orgaan van de centrale organisatie van voetbalscheidsrechters. God staat, zoals bekend, minder afwijzend tegen sport, en voetbal in het bijzonder, dan menig staatkundig gereformeerd christen. Ik herinner me in de kantine van een katholiek voetbalclubje aan de rand van Amsterdam een affiche te hebben zien hangen waarop de gewijde woorden: ‘In ons leven/ de start/ de finish/ de prijs/ God./ Loopt dan zo, dat ook U de prijs moogt winnen’. Bewijs uit het ongerijmde, nader geadstrueerd door een artikel in het Kerstnummer van De Scheidsrechter, getiteld De vreemde Scheidsrechter, en geschreven door ds. D. van der Werf te Sneek. Ik licht (als een offerblok) één regel uit het proza, misschien wel twee, we zullen zien. ‘Nu geloof ik, dat er in het grote wereldspel eigenlijk maar Eén is, die het recht heeft om zich op te werpen als scheidsrechter’. En dat blijkt dan God, verderop de Vreemde Scheidsrechter genoemd. Vraag wie gaat er naar Chili in '62 met de wereldkampioenschappen: Leo Horn of God? Zij zullen samen gaan, want God is overal, en hetzelfde kan wel van Leo Horn gezegd worden. Zo zijn er nog meer vragen, die door de probleemstelling van dominee v.d. Werf worden opgeroepen. Wie is in het grote wereldspel de grensrechter, hoe wordt er getosst, wie trapt er af, welke functie bekleden de toeschouwers op de tribune? Allemaal vragen die in De Scheidsrechter niet worden opgelost, zomin als in de verenigingsbladen van al die andere clubs met Kerstartikelen getiteld: De Loze Visser, De Carambolerende Biljarter, De Winnende Harddraver, De Langste Basketballer enz. enz. God moet een duldzaam man
zijn, dat Hij zo met zich laat sollen, ook door mij.
N.S.
Auteursrechtelijk beschermd