Hollands Weekblad. Jaargang 2

[p. 14]

Gedichten
A. Nuis

Supporter's song

Ik prijs in jou het duizendpotige,
veelkoppige, dat rinkellichtjes kent
en daarom lacht; glashelder, opgewonden
maak jij een leven waar je niet aan went.

Er is zoveel te doen. Lijkt wat je denkt
soms op een web niet langer in de zon,
grijs rag dat rondsliert in je binnenhoeken,
wat dan? De bezem dan. Begin zo je begon:

Snel en precies koppel je tak aan tak,
naar links en rechts, dan springt de zon er in
voor je het weet, dan is het kleurgeschitter
niet van de lieve lucht. Dag spin.

Boeket van een Mede-rozenkweker (Graves)

O wat zegt de rozenkweker
Als hij een geschenk ontvangt
Van voze, opgeblazen rozen,
Uit de tuin aan de overkant
Van een medekweker?

Kweekt hij rozen dat is rozen dat is rozen
En niets dan dat alleen
Dan smijt hij de hele bos rozen
Recht over zijn tuinmuur heen
Als een goed rozenkweker.

Maar is hij een zondagskweker
Dan handelt hij zoals dat moet
‘Wat een prachtige bos’, zal hij zeggen,
‘Dat doet mij nu werkelijk goed’.
En trots is de medekweker.

Daarna zal hij nooit meer ontkomen
Aan telkens een nieuw boeket
Nog slechter het één dan het ander
En hij dankt en hij prijst, als een net
Collega rozenkweker.

Groteske (Graves)

Chinese oom, halfblind, slechthorend, jichtig
In zichzelf prevelend en een beetje schichtig
Verbaasde eens het hele Leidseplein
Door uitvoerig en onberispelijk precies de weg te wijzen
Aan een klein Hindoemeisje, dat verdwaald moest zijn.

[p. 15]

Klein Groen Beest

Een klein groen beest dat op mijn vinger zit
Alsof het niet van plan is weg te gaan
Spoort mij tot conversatie aan.
Het zegt: ‘Is het licht niet wit?’

‘Het is mooi’, zeg ik, maar ik voel
Dat ik gauw te ver kan gaan.
Het is hier te klein en te koel
Voor de tongval van een germaan.

Wij spreken elkaar dus aan
Met U, en zonder geluid.
Het vliegt, als ik op moet staan
Vlug het raam uit.

Holland

Holland is een oud huis zonder dak.
Er is zo lang en ernstig in gewoond
Dat niemand het mist, dat dak, en de klok
Tikt, het is er altijd zondagmiddag.

Holland is een grasveld, een zandweg
Een kleine tuin met twee kippen.
Huis Holland, ik draag je op mijn rug
Je ruist als de zee in mijn oor:

De regen waait door het riet

De zon is er nu, is er niet

De wolken zijn wonderlijk snel

Voor hun omvang; de zon is er wel.

Een moeilijke tijd

Fluiten als een regenvogel
Zoals je doet bij namiddagverdriet
Tegen de pijn van die kleine kogel
Helpt niet.

Werken als een man van zaken
Zoals je ze in kantoren ziet
Tussen hun telefoons die waken
Dat zij niet verloren raken
Helpt niet.

Leeghoofdige wandeltochten maken
Op reis gaan naar verre hotelkamers -

Ook het schrijven van een papieren lied
Helpt niet.