elkaar stellen van
gekweekte ‘consent’ en ‘dissent’ wordt men niets wijzer - het is
propaganda waar aan beide zijden de feiten ondergeschikt zijn gemaakt aan het standpunt.
Had Hofland zijn reis naar Amerika niet in een verkiezingsjaar gemaakt, dan had hij kunnen waarnemen dat er doorgaans weinig politici in televisieprogramma's optreden, en nog minder wanneer zij partijpolitieke bedoelingen hebben. De politici die men in andere dan verkiezingsjaren op de televisie ziet, hebben meestal iets te maken met nieuws dat op dat ogenblik actueel is en zelden worden zij uitgenodigd om ‘op zure toon enige dingen over de president te zeggen.’ Dat wordt overgelaten aan de televisie-commentators, die dan eenzelfde functie vervullen als een hoofdartikel in een dagblad.
Meer dan in Nederland het geval is, wordt in de Amerikaanse pers een scherpe scheiding aangehouden tussen ‘reporting the news’ en ‘editorializing’. In sommige gevallen wordt het met deze scheiding niet zo nauw genomen, maar over het algemeen is men er zich zeer bewust van. Geen wonder in een land waar aanklachten wegens smaad of laster aan de orde van de dag zijn.
Deze scheiding wordt ook in de Amerikaanse televisie gemaakt. Nog niet zo lang gelden werd de ‘equal time’ voorziening (Section 315 (a)) van de Federal Communications Act, waarbij candidaten voor een politieke functie eenzelfde hoeveelheid zendtijd wordt gegarandeerd zodra een hunner het voorrecht van een verschijning in een televisieprogramma heeft gehad, geamendeerd. Dit amendement houdt in dat het optreden van een erkende candidaat in een (1) bona fide nieuwsuitzending, (2) nieuws interview, (3) nieuws documentaire, of (4) directe reportage van gebeurtenissen in het nieuws (en hieronder vallen ook politieke congressen), vrijgesteld is van de bepaling van Section 315 (a).
Evanston (V.S.)
H.L. Leffelaar