[Vervolg Vader zelf]
geven over de maten van wat Lammers met een misschien geveinsde minachting geboezemde juffrouwen noemt, is openhartig vulgair; de toon aanslaan van ‘wij geven niet om boezems, alleen om karakter en belangrijke dingen’, is verkapt vulgair. Ik zeg niet dat de openhartige vulgariteit altijd onderhoudende kranten oplevert. Zij wordt vaak eentonig; maar je hoort nog eens wat, dat is toch een voordeel.
Het voornaamste punt van onenigheid is geloof ik dat Lammers een zaak pas wil voorstaan na zich overtuigd te hebben dat zij goed is, terwijl ik mij liever een idee vorm van de misstanden die hier nu weer van zullen komen. De keuze is er voor mij niet een tussen goed en verkeerd, maar tussen sommige goeden en verkeerden en andere goeden en verkeerden. Het hangt er dan maar van af welke de grootste zijn. Ik zou zeggen dat de vulgariteit minder erg is dan de eerbied, en de vrijheid meer waard dan de fatsoenlijkheid - maar het blijft, als je het zo zou willen zien, een tragisch dilemma.
Op die manier krijg je nooit iets gedaan, vinden sommigen. Dat kan zijn, maar het is ons hier niet om propaganda te doen. Het moest juist het mooie zijn van zo'n oude beschaving als de onze, dat wij de maatschappij konden veranderen zonder idealisme. Zoals Joyce Cary zei, de vrijheid is ‘onbeschaamd, ondernemend, vulgair, wankelmoedig, ondankbaar’. Voeg er desnoods openhartig aan toe.