‘New World Writing’ verschijnt niet meer
door H. Gabriëls
Het vijftiende nummer van New World Writing, dat kort geleden is verschenen, zal tevens het laatste in deze serie zijn. Daarmee is, voorlopig althans, een einde gekomen aan het moderne, internationale, literaire tijdschrift in pocket-vorm.
In april 1952 verscheen de eerste New World Writing (uitgever de New American Library) met stukken van Christopher Isherwood, Tennessee Williams, Shelby Foote, Gore Vidal, Frank O'Hara en vele anderen. De buitenlanders die aan dit deel meewerkten woonden voor het grootste deel in de Verenigde Staten; het ‘World’ bleef voorlopig beperkt tot de nieuwe wereld.
Het laatste nummer bevat daarentegen een kort verhaal van Boris Pasternak, een aantal gedichten en short stories van schrijvers uit Ghana, een deel van een nieuwe vertaling van Dante, en IJslandse gedichten. Tussen deze twee uitgaven liggen zeven en een half jaar, met dertien nummers waarin een groot aantal jonge Amerikaanse auteurs debuteerden en een aantal voor ons nog onbekende schrijvers, vaak uit jonge landen, die de gelegenheid kregen om vertaald in het Engels een groter publiek te bereiken.
Zoals de New American Library een loot van de stam van de Engelse Penguin-uitgeverij was, zo had ook de New World Writing in The Penguin New Writing een uitnemende voorganger gehad. In november 1940, toen de oorlog er voor Engeland somber uitzag, verscheen het eerste nummer van de Penguin New Writing en het werd direct een enorm succes. Bij de miljoenen mensen die onder de wapenen waren of bij de burgerlijke verdediging dienst deden vond dit nieuwe tijdschrift zijn meeste lezers.
Er bestaat zelfs een hardnekkig verhaal, dat een van de diepe broekzakken van de battle-dress speciaal ontworpen was om er een pocket-boek in op te bergen. Het is niet waar: wel hebben de Amerikanen het formaat van hun in miljoenenoplagen voor de soldaten uitgegeven boeken aan de uniformzakken aangepast, maar het formaat van de Penguins was al in 1935 vastgesteld.
In juli 1950, toen Penguin New Writing wegens te weinig lezers en jonge auteurs en door de snel stijgende kosten ophield te bestaan, stelde de redacteur John Lehman de vraag: wie zal ons werk voortzetten?
Het antwoord op deze verzuchting kwam twee jaar later uit de Verenigde Staten in de vorm van de New World Writing. In hun voorwoord haakten de uitgevers aan bij Lehmann's New Writing en tevreden constateerden zij, dat zij de zegen van deze grote voorganger hadden. (Overigens, weer twee jaar later gaf Lehmann zelf het antwoord door de oprichting van de London Magazine dat echter meer het karakter van een maandblad - zij het ook in pocket-formaat - heeft dan de Penguin New Writing, dat altijd een op zichzelf staand boekje is gebleven).
De New World Writing heeft van tijd tot tijd wat concurrentie te duchten gehad. Discovery, een uitgave van Pocket Books Inc., bevatte alleen Amerikaanse auteurs en verdween na een paar jaar in stilte. Modern Writing, van Avon Publication Inc. was niet meer dan een bundel korte verhalen. Van ieder nummer van New World Writing werden honderdduizenden exemplaren gedrukt en verkocht. Meer dan veertig landen zijn in een of meer van de vijftien delen vertegenwoordigd. Tot de Nederlandse schrijvers die in de New World Writing publiceerden behoren Gerrit Achterberg, Hans Lodeizen, Manuel van Loggem, Lucebert, Adriaan Morrien, Martinus Nijhoff, Guillaume van der Graft, Vasalis en Hendrik de Vries.
De redactie vindt nu dat er een eind aan moet komen. Wat zeven jaar geleden als ‘avant garde’ beschouwd werd, is op het ogenblik ‘arrivé’. Arabel J. Porter en haar mederedacteuren vinden niet meer mooi wat de generatie na hen als alleenzaligmakend beschouwt. Vandaar dat men besloot de publikatie te staken, ook omdat er nu voldoende andere tijdschriften zijn om jonge auteurs en dichters op te vangen en een kans te geven.
Een merkwaardigheid is nog dat de uitgave van het begin af winstgevend is geweest - een zeldzaamheid voor literaire bladen - en dat men dus niet, zoals John Lehmann negen jaar geleden, in de eerste plaats om financiële redenen moest stoppen. De redactie publiceert in het laatste nummer een uitvoerige, volgens land van uitgifte samengestelde lijst van literaire bladen. Dat voor Nederland volstaan wordt met Delta (een in het Engels uitgegeven blad) en De Gids (opgericht in 1836) en dat België in het geheel niet wordt vermeld behoeft de Nederlandse lezer de moed niet te ontnemen.
Auteursrechtelijk beschermd