Van WGK 488 tot AD 58-12
door Th.H. Joekes
De naturalisatie van een mens lijkt in het huidige Nederland een eenvoudige zaak vergeleken bij de naturalisatie van een auto.
Het volgende relaas heeft geen moraal. Het is alleen bedoeld als een verslag van belevenissen, die uit de aard der zaak vrij zeldzaam zijn en daarom misschien het lezen waard.
Als sluitstuk van een verhuizing van Londen naar Alphen aan den Rijn kwam ik op 1 januari van dit jaar in mijn Fordje met het Engelse registratienummer WGK 488 via Frankrijk en België ons land binnenrijden. Omdat de auto minder dan zes maanden oud was kon hij niet als verhuisgoed worden aangemerkt. Er moest dus - niet aan de grens maar later - invoerrecht en omzetbelasting betaald worden over de werkelijke waarde. Geen ramp, want hij was in Engeland als exportartikel zonder ‘purchase tax’ gekocht.
Wat was de werkelijke waarde? Men mag die zelf opgeven. Maar de verificateurs van Invoerrechten en accijnzen, zo zei men, hebben de neiging te laag getaxeerde auto's van de weeromstuit hoog aan te slaan. Op raad van Van Gend & Loos liet ik de auto dus taxeren door de A.N.W.B. Dat kostte mij een bezoek aan Den Haag, een halve dag zonder auto, en f 25, - (waarvoor ik tegelijkertijd een uitstekend technisch rapport ontving, dat ik niet nodig had).
Naar Van Gend & Loos in Leiden was ik verwezen door de belastingdienst in Leiden (waaronder Alphen voor deze zaken ressorteert) met de mededeling dat het voor particulieren niet aan te raden was het formulier, dat in viervoud wordt overgelegd bij het voldoen van invoerrecht en omzetbelasting, zelf in te vullen. Men had de ervaring dat alleen een expert er wijs uit kon worden.
De expert van Van Gend & Loos, die de behulpzaamheid zelve was, moest overigens tijdens het invullen enige malen het belastingkantoor opbellen om opheldering. Tenslotte bleek het ingevulde formulier één fout te bevatten. Dit bezoek aan Leiden kostte een middag en f 15, - voor de expertise.
Met het ingevulde formulier op het belastingkantoor aangekomen, kreeg ik te horen dat verificatie niet mogelijk was zonder een invoervergunning van de Centrale dienst voor in- en uitvoer in Scheveningen. Het daaruit voortvloeiende bezoek aan de Van Stolkweg, waar men bijzonder vlot en vriendelijk geholpen wordt, en opnieuw een formulier moet invullen, ditmaal in vijfvoud, kostte een halve ochtend.
Is de auto eenmaal geverifieerd en ingevoerd, dan moet hij nog gekeurd worden. Dit doet de Rijksdienst voor het wegverkeer. Tijdens de keuring moet men een relaas van weging overleggen. In Alphen wordt deze weging, onder toezicht van de plaatselijke belastingdienst, uitgevoerd op de weegbrug van de kolenboer. Dit kostte drie kwartier en f 1, - voor de belastingdienst plus f 1, - voor de eigenaar van de weegbrug.
De keuring vond ook in Alphen plaats, dankzij een stelsel van rondreizende inspecteurs. Er ging daarom maar een half uur mee heen. Men moet echter ter keuring verschijnen met speciale nummerborden: zwarte letter en cijfers op een witte ondergrond. Dit is een ander nummer dan men tenslotte toegewezen krijgt. De borden worden alleen voor die ene gelegenheid gebruikt. Het maken ervan, in huisvlijt of uitbesteding, kost tijd of geld.
De inspecteur, die de wielbasis en (gevaarlijke?) uitsteeksels van dit standaardmodel zorgvuldig namat en optekende, constateerde tenslotte dat de koplampen geen rijkskeur droegen. Ondanks het feit dat de lampen overigens, zoals ze waren, aan de verlichtingsvoorschriften voldeden, werd de auto afgekeurd. Het is tegenwoordig niet meer toegestaan lampen te laten nastempelen met het keur, zoals dat vroeger kon. Aangezien zulke lampen alleen compleet in de handel zijn moest ik twee complete nieuwe koplampen op de auto laten zetten. Daarvoor was ik de auto een middag kwijt en het kostte mij f 30,-.
De herkeuring, die vlot verliep, geschiedde in Boskoop en kostte nauwelijks een uur.
Daarmee is het verhaal bijna uit. De overige formaliteiten moet iedere automobilist vervullen. Deel I van het nummerbewijs aanvragen, tegen betaling van f 10, -; daarmee deel II gaan halen, tegen betaling van f 3, -; nummers laten maken en monteren (een uur en f 10, -) en de belastingkaart halen en betalen. WGK 488 was AD 53-12 geworden.
Afgezien van de voorgaande alinea kom ik tot de volgende optelsom: tijd - iets meer dan twee volle werkdagen; geld - f 72, - (afgezien van benzine e.d.). Daarbij zijn de genoemde rechten en belastingen natuurlijk niet inbegrepen. De hele operatie strekte zich over ongeveer een maand uit.
Misschien is er toch een moraal: importeer als particulier geen auto.