De Hollandsche Lelie. Jaargang 29

Mephisto en Scholier.

M.

Gij wenscht?

S.

Den man, zoo zeer geroemd,

Wiens naam men steeds met allen eerbied noemt,
Te kennen. Ik hoorde gaarn' zijn wijze les.

M.

Dan zijt ge hier aan 't juist adres.
Waartoe wenscht gij u te bepalen?

S.

Waar roem en eer zijn te behalen.

M.

Wat is roem zonder daad, wat is eer zonder deugd?
Maar toch ziet men zoo nauw niet bij de jeugd
Hoe men een doel bereikt. Met zoet gevlei
Beklimt ook menigeen de hoogste sportenrij.

S.

't Is door eigen kracht dat ik mij wil verheffen,
Dan zal 't algemeen de waarde ervan beseffen.
Als d'echte kunstenaar mocht ik naar 't hoogste streven.

M.

De kunst is lang, maar ach, zoo kort 't leven.
Toon vrij aan het publiek uw allerbeste gaven,
Eer dat men ze erkent is men reeds lang begraven.

S.

Doch eer en roem brengt ook de krijgsmansstand,
Te strijden voor zijn volk, zijn land,
't Geschiedboek zal daarvan vermelden.

M.

Wat ze in 't geschiedboek vaak vertelden
Is wat men enkel kwijt wil wezen,
De waarheid krijgt men zelden maar te lezen.
Doch vind een moordtuig uit, bestudeer chemie,
Dan prijst men u wellicht als een genie.
Zoek een verbinding voor verraderlijke gassen
En door een doodend gif den vijand te verrassen.
Of hecht uw naam aan andere moordmachinen.

[p. 697]

 

S.

 

't Is niet op deze wijs dat ik mijn land wil dienen.

 

Langs dien weg waag ik niet mijn leven.

 

M.

 

Leer door 't luchtruim rond te zweven,

 

Werp op bevel van uwen heer

 

Dan hier en daar wat bommen neer.

 

Doodt ge daarbij een grijsaard, vrouw of kind,

 

Daarvoor krijgt ge toch wel een kruisje en een lint.

 

S.

 

Ik laat mij door zulke daden niet vereeren.

 

M.

 

Leer heimelijk dan schepen torpedeeren.

 

Kunt ge u soms niet vergewissen

 

Dan kan men zich wel eens vergissen.

 

Er werd dan geen gehoor verleend,

 

En zeg: Pardon, 't was zoo niet gemeend,

 

De rekening daarvan zal ik wel eens betalen.

 

S.

 

Vanwaar zal men 't geld dan halen?

 

M.

 

Het geld wordt door 't volk betaald.

 

Voor iedere zege, die er wordt behaald,

 

Als duizenden zijn dood en weggemaaid

 

Wordt op gezwollen toon 't volk wel gepaaid.

 

Op 't goed geloof wordt dan gespeculeerd,

 

Waarmee de hoogsten in rang worden gehonoreerd.

 

S.

 

Doch eenmaal heeft een koningszoon geschreven:

 

't Is de schoonste dood voor 't vaderland te sneven,

 

Met opgeheven zwaard zijn troepen voor te gaan.

 

M.

 

Pardon, op 't oorlogsveld dan rijdt hij achteraan.

 

Op 't paradeveld dan rijdt men daar vooruit,

 

Vol zekerheid dat m' op geen vijand stuit.

 

Zoo'n koningszoon is niet licht te vervangen.

 

Vanaf zijn jeugd doorloopt hij alle rangen.

 

Eer nog een ander alles heeft geleerd

 

Wordt hij als opperste benoemd reeds en geëerd.

 

Met kruis en orden wordt zijn borst getooid.

 

S.

 

Zoover breng ik 't zeker nooit.

 

Ik dank dan voor de eer van 't bloed vergieten,

 

Uit liefde voor 't land mij dood te laten schieten.

 

't Militair gedoe heeft geen recht van bestaan.

 

De nijv're handelsstand die brengt 't leven aan,

 

En werkt productief. Elke soldaat

 

Is eigenlijk een lastpost voor den staat.

 

Voor zijn belang wordt hem geboden

 

Met vuur en vlam zijn evenmensch te dooden.

 

Ik wensch geen slaaf te zijn, maar hoog te staan als mensch.

 

M.

 

Zoo blijv' voor u als laatste wensch:

 

Door eer en roem alleen te vinden

 

Wat menschen aan elkaar zal binden.

 

Ga heen, predik in alle oorden

 

Wat ik u raad met deze woorden:

 

‘Eritis sicut Deus, scientes bonum et malum.’

 

 

 

P. BEL.