De Hollandsche Lelie. Jaargang 29

Oorlog.

Hoe kan een God van Liefde en Almacht
Een wereld scheppen, - vraagt men mij -,
Waar zonde in haar zwartste kleuren
En wanhoop voeren heerschappij.

De hemel is zoo eind'loos verre,
Gedoofd de lichten overal,
De golven van de smart gaan donker
En dreigend over 't gansch heelal.

De levensblijheid is gestorven,
Geen vreugde meer, geen zonneschijn
In al die duisternis en zonde.
Hoe zou men blijde kunnen zijn?

Oproerig hart wil niet vergeten,
Dat alle ellende en duisternis
Niet aan den Schepper is te wijten,
Maar altijd door de menschen is.

De menschen maken van deez'aarde
Een hel, een duistre woestenij,
Waar alle leven schijnt gestorven,
En alle vreugde gaat voorbij.

J. VAN REES-VAN NAUTA LEMKE.