De Hollandsche Lelie. Jaargang 29

Ons Rekenonderwijs.

Met bijzondere belangstelling nam ik kennis van het Opstel van den Heer C. Groustra over het onderwijs in de talen.

Gaarne zou ik mijne meening willen zeggen over het rekenonderwijs, als onze Redactrice mij daarvoor een plaats wil afstaan.

Ik geloof dat men zich met het rekenen ook op een dwaalspoor bevindt.

Het rekenen in de M.U.L.O. scholen is een struikelblok voor de meeste kinderen.

De sommen zijn een ware plaag, een pijniging voor de hersens, men mag ze gerust betitelen met den naam van ingewikkelde raadsels.

Ongelukkig heerscht het oude denkbeeld nog steeds (oude denkbeelden hebben een taai leven) dat zulke sommen denken leert, doch dat betwijfel ik ten sterkste; ik zou haast geneigd zijn het tegendeel te willen beweren.

Overspannen hersens en zenuwoverprikkeling zijn de gevolgen van die onpractische en verwarde raadselsommen.

De flinkste denkers hebben dikwijls in hun jeugd het meeste gezucht onder die onbegrijpelijke sommen. Ik heb onderwijzers

[p. 361]

gekend die kranen waren in het oplossen van sommen, maar die zeer middelmatig waren in denkkracht; daarenboven komt men dikwijls tegen, dat denkende koppen in de onderwijswereld volmondig erkennen: ‘altijd met die gehate sommen in de war te hebben gezeten.’

Wat een gemartel en een gepijnig van de arme hersens der kinderen, bij dien omhaal en kronkelwegen, waarin het kind wanhopig ronddoolt zonder den draad te kunnen vatten. Wat nuttig en rustig kon het onderwijs in het rekenen niet zijn als in elke som slechts de hoofdgedachte als vraag klaar en duidelijk was gesteld; dan had het rekenen profijt voor de denkkracht aan het kind; nu worden de zenuwen overspannen om toch in den doolhof van allerlei onderstellingen den weg te kunnen vinden.

De stakkerds zitten zich stomp te pijnigen met allerlei dingen, die ze nooit noodig hebben in hun leven, en zonder resultaat. Kinderen houden van leeren en houden van leeren denken; met welke schittering van voldoening in het oog vinden ze een som, waarvan ze den draad hebben kunnen volgen.

Het ware te wenschen dat men in de onderwijswereld zich eens ernstig ging afvragen, of het rekenonderwijs niet veel beter gediend ware door helderheid, duidelijkheid en boven alles door eenvoudigheid bij het opstellen van sommen, dan door al die verwarring stichtende kronkelingen, waarin het kind geen weg kan vinden, en die daardoor veeleer geschikt zijn om overprikkelde zenuwachtigheid te weeg te brengen dan het denken te bevorderen.

Arnhem.

S. HOOGENDYK - HESSE.