De Hollandsche Lelie. Jaargang 29

Per fiets door mooi Nederland.

Hoewel de auto het luxe-reismiddel is geworden, blijft toch de fiets zijn bekoring behouden en heeft dit voordeel, dat men er gemakkelijk overal mee kan komen. Men ziet veel meer van een streek, die men aldus bereist, dan wanneer men per trein er doorheen snelt of per auto alles in vlugge vaart voorbijvliegt. Bovendien kan niet ieder zich dit luxe-reismiddel veroorloven. Wanneer men in den zomer van de Zuid-Hollandsche eilanden komt, waar velden met rijpend graan u aan Staring's: ‘Sikkels klinken, sikkels blinken, ruischend valt het graan,’ kunnen doen denken, de groote handelsstad Rotterdam met zijn prachtige rivier en havens al doorpeddelend als steeds heeft bewonderd, brengt de trein u binnen een goed uur in de Stichtsche hoofdstad, op het ruime Vreeburg, langs oude Gracht en Maliebaan, naar den Zeisterstraatweg. Een paar van oefeningen terugkomende groote militaire troepen met muziek voorop brengen afwisseling en levendigheid, luxerijtuigen op gummibanden worden door in flinken draf loopende paarden vlug voortbewegen, auto's suizen u voorbij en aan wandelaars benevens fietsers is er geen gebrek. Hier is men dan voorbij de Bildt den weg naar Baarn op in een gedeelte van ons land gekomen, dat in lijnrecht contrast is met de bovengenoemde vruchtbare landouwen der Zuid-Hollandsche eilanden met haar mooie groote boerderijen. Houtgewas, bosschage, hei en heuvel wisselen hier af. De gezonde dennenlucht verspreidt zijn versterkenden geur en wie oog heeft voor natuurschoon ziet met welgevallen 't fluweel-groene mos onder de boomen beschenen in lichtplekken door de alles verheerlijkende zomerzon. Bruin naaldhout is elders tot een mooi tapijt geworden en levert prachtige lichttinten op onder het koepeldak der boomen. Villatjes en buitens liggen in bonte schakeering langs den weg en de overtuiging wordt uw deel, dat ge wel eene der mooiste gedeelten van Nederland passeert. Nooit was ik nog in Baarn geweest, in die tuinenstad met prachtige villa's. Wat is dat alles fijn en mooi, haast eentonig van 't mooi, want contrasten ziet men er niet, 't is een en al weelde. Op Soestdijk reed juist H.M. de Koningin-Moeder met haar auto uit, vriendelijk groetend. Haar paleis, op groene vlakte op eenigen afstand van den weg gelegen, is een juweel van bouwstijl en zomerlust. Een middenstuk met aan weerszijden twee bijstukken levert het geheel een beeld van evenredige, blanke schoonheid. Wie op de huwelijksreis was zou men daar een poosje te logeeren gunnen. De Koningslaan en 't plein met boomen voor 't hek voltooien 't harmonische. Dat er toch in ons eigen land nog zooveel kan zijn om te bewenderen, ook voor wie den Rijn, Zwitserland of Oostenrijk bezocht!

Hebben niet vele onzer dichters de kleuren van hun palet gewaagd aan 't Gooi? Wie na Baarn ook Hilversum en den Vreelandschen weg bezocht, zal dit kunnen vatten. In Hilversum zijn de buitenhuizen nog weelderiger. Hier schijnt Amsterdam's handel in dolce far niente hoogtij te vieren. Vroeger bezocht ik met een heele familie Hilversum, maar zag er toen geen tiende zooveel van als nu per velo, die het u mogelijk maakt in vlug tempo de asphaltwegen over te snellen. Een terugtraprem is voor de hoogere wegen aan te bevelen.

Verderop bij Vreeland en Baambrugge komt men meer in 't waterland. Poelen en moerassen ziet men er langs den weg. Schilders hebben hier hun houten ateliers opgeslagen. De Loosdrechtsche plassen vertoonen witte zeilen van booten en vlug-tuffende motors. Toch denkt men onwillekeurig hier: de waterkip is er in haar element en de roerdomp vindt er zijn woning. Een schilder moge al die waterplanten, die poelen en moerassen met wuivend riet mooi vinden, de kleine huiskes aan den weg melden u wel dat hier 't verdiende brood slechts schamel kan zijn. Nu men in de omgeving van de vesting Amsterdam komt ziet ge hier en daar tal van versperringen, opgeworpen wallen en dijkjes met op kleine tusschenruimte een graszoden overdak. Kanonnen zijn opgesteld en de forten zijn in staat van verdediging gebracht. Wel zou dit waterland voor een eventueelen vijand moeilijkheden

[p. 136]

geven, maar zouden deze oude forten tegen 't nieuwe zware geschut bestand zijn?

In Baambrugge, of wellicht is het Vreeland, doch het is in die omgeving, viel ons op een heel mooie Moorsche villa in blanke steen, naast een vaart, met prachtig park er achter.

Van Abcoude, dat een aardig dorp is met een meer, waar veel gezwommen, gezeild en geroeid wordt, waar de torens van hooge kerken den omtrek beheerschen en van waar men langs het Gein, een met witte waterlelies begroeid water, een tocht kan maken naar Weesp met van Houten 's cacaofabrieken en Muiden met zijn slot en Zuiderzeestrand, al is dit laatste in miniatuurvorm, is de weg naar Amsterdam voor een goed fietsrijder een kleinigheid.

Om even op van Houten's cacao terug te komen, dat de zaken daar goed gaan bewijst u de groote villa aan de overzijde van 't water en 't gebouw voor administratie. Weesp ook met ophaalbruggen en veel water maakt een bekoorlijken indruk, terwijl men in Muiderberg een heerlijk bad kan nemen in de Zuiderzee of per bootje kan gaan spelevaren. In de verte op een eiland ziet men er 't fort Pampus en de omtrekken van een ander eiland.

Vanuit Abcoude nadert men Amsterdam aan de zijde van den Amstel en na een oogenblik fietsen passeert men een der bruggen over den Amstel om aldus onze hoofdstad niet van de minst gunstige zijde te naderen.

Amsterdam schenk ik u natuurlijk. Dat is zóó bekend. Ook is het ons meer om natuurschoon te doen. En dan kan een tocht van Haarlem naar Zandvoort over Bloemendaal of Overveen ten zeerste worden aanbevolen. De badplaats Zandvoort wordt tegenwoordig zeer druk door Israëlieten bezocht, waaronder ik onder 't zwakkere geslacht heel mooie types opmerkte. Wil men zich in zee verfrisschen, dan is eenig geduld noodig, daar de drukte zoo groot is, dat men niet gauw een badkoetsje kan machtig worden. Of 't overigens aan mij ligt, ik weet dat niet, maar 't komt mij voor, dat de golfslag, misschien wegens andere richting van den kustlijn, er zwaarder is dan in Scheveningen. Tenminste ging ik een paar keer geheel van de been en mijn geringe zwemkunst kon mij slechts met moeite spoedig weer op mijn verhaal doen komen.

Zoo is er dus in ons eigen land ook nog veel te zien, dat waard is er een tocht voor te maken. En nu sprak ik nog niet van Arnhem, Nijmegen en omstreken, van Zaanstreek, Monnikendam en Zuiderzeetocht. Maar ik stel mij voor, dat uit het meegedeelde genoeg kan blijken, dat door wie bij zomerweer per fiets erop uitgaat, heerlijke tochten kunnen werden gemaakt, die de gezondheid bevorderen en den geest verfrisschen.

J.B. NAAKTGEBOREN.