De Hollandsche Lelie. Jaargang 28

Avond.

Als 's avonds gaat de zon in 't Westen sterven
En 't al is overstroomd van stervend zonnegoud,
Dan lijkt de wereld vreemd en droef en oud,
En komen avondnevels stil aanzwerven,

Om alles weg te doez'len met hun donkre verven;
De vogel zwijgt in roerloos staande hout,
De bloemen 't kelkje sluiten, nu het al zoo koud
en kil wordt, nu zij zonnewarmte derven....

Dan voel ik mijn harte van die rust doordringen
En komen avonddroomen zachtkens binnenglijden,
Die heen mij voeren naar herinneringen
Van lang vervlogen droeve- en vreugdetijden.
Dan gaat het zachtjes in mijn ziele zingen,
En weemoedswijze èn zangen van verblijden.

JOHAN VAN GALEN LAST.