De Hollandsche Lelie. Jaargang 27


Daar ginds in het woud. Daar ginds, in het woud, Waar de boschbes groeit, En waar, langs de rand, Reeds de heide bloeit; Waar groene beuken, Zoo wijd verspreid, Bladeren strooien Tot zacht tapijt;
[pagina 792]
Daar ginds, waar de zon Door de boomen schijnt En lichtplekken vormt, Die zoo vreemd omlijnd. Daar is een plekje, Zoo mooi, zoo klein! 't Lijkt haast een sprookje, Zoo wonderfijn.... Daar hebben wij saam Toch zoo zacht gerust. Daar heb je mij toen Ach, zoo zoet gekust! En 'k heb gezien er Jouw lief gezicht, Jouw mooie oogen Vol wonder licht. De zonnige lach Van jouw lieven mond, Jouw glanzenden haar, Dat zoo mooi, zoo blond! Daar heb 'k gelachen Om zorg en pijn, In 't bosch, daar ginder, Bij liefste mijn.... Maar buiten het bosch Was het scheiden wreed. Hoe heb ik geschreid Om mijn groote leed! Er brak iets in me, Toen 'k jou zag gaan.... Nu is 't met jeugd en Geluk gedaan. Nu is het voorbij, Het is alles heen; Nu ben ik in nacht En in kou alleen. P.