De Hollandsche Lelie. Jaargang 27

Een Idealist,
beoordeeld door Jan Praktijk.

'n Idealist,
Een dweper is't,
Een droomer, zonder meer.
Maar ik, ik zeg het zonder schroom,
De wereld geeft ‘niks’ voor een droom,
Maar vraagt ‘praktijk’, meneer!

'n Idealist,
Och wat er gist
En kookt in 't arme brein,
Het ware leven kent hij niet.
Hij oogst deceptie en verdriet.
Zoo'n mensch leeft voor den schijn!

'n Idealist,
Och, dat hij 't wist!
Op ‘centen’ komt het an.
Ik heb dan ook geen hooger wensch;
Voor geld alleen, nietwaar, een mensch
Schier alles koopgin kan!

'n Idealist,
Och, haal een kist,
En delf maar gauw zijn graf.
Wat heeft de wereld aan een man,
Die niet eens nuchter denken kan;
Hij sterv'!... dat is zijn straf!

C.M.V.