De Hollandsche Lelie. Jaargang 27

Open Brief aan de eigenaren van paarden uit alle standen der Maatschappij.
Beroep op alle voorstanders der Dierenbescherming.

Meermalen is er, zoowel door de Vereenigingen tot bescherming van dieren in het buitenland als in vakbladen op gewezen, hoe onmenschelijk het is de staarten der paarden af te knippen en daarenboven het staartbeen te coupeeren; maar al mag er sedert vele jaren op velerlei wijze gestreden zijn tegen dit ingekankerde euvel, toch wordt bij ons nergens op zichtbare wijze bewezen, dat de strijd tegen een erkend misbruik de gewenschte gevolgen heeft opgeleverd; dagelijks tenminste kunnen we ons ergeren aan de verminking, die onze paarden ondergaan.

Het is te betreuren, dat de afschuwelijke gewoonte, om onze paarden hun verdedigingsmiddel - tevens hun sieraad - te ontnemen, zoo algemeen is geworden en daarom achten wij het wenschelijk de eigenaren van paarden van elken rang of stand, maar ook alle menschen, wier harten zich vriendschappelijk neigen tot de vaak zwaar beproefde dierenwereld, er nog eens op te wijzen, hoe wreede verminking nog altijd het treurige lot van ons edelste huisdier is.

En vragen we naar oorzaak of reden hiervan, dan vinden we als antwoord geen ander dan: eigenbelang, mode en sportmanie; terwijl alle andere motieven, op de keper beschouwd, van nul en geener waarde zijn.

Zelfs het bekende overslaan met den staart over de teugels, levert voor den opmerkzamen koetsier, die zijne paarden kent, al zeer weinig bezwaar op en is door andere hulpmiddelen te voorkomen.

De hier besproken onhebbelijkheid is tot ons overgewaaid uit België, 't noorden van Frankrijk en Engeland, waar de eigenaars van jonge, zwaar gebouwde paarden deze het staartbeen inkorten, met geen ander doel dan om hunne kweekelingen op het oog zwaarder te doen schijnen en daardoor voor hen een hoogoren prijs te kunnen bedingen. Is de eerste-handverkooper nog wat zuinig omgegaan met het mes, dan weet de paardenhandelaar er nog wel raad op en past den onmenschelijken maatregel verder toe, vooral op luxe- en rijpaarden. Het gevolg is, dat men zich niet tevreden stelt met de inkorting van het staartbeen, maar zelfs de staartharen nog zoover mogelijk afknipt; - deze kunst ontwikkelde zich eindelijk zoover, dat bij vele paarden de, hun door de natuur geschonken, staart de gedaante krijgt van een scheerkwast.

Onbegrijpelijk is 't, dat vele liefhebbers van paarden niet inzien hoe hun span, op deze wijze van zijn sieraad beroofd - denkt u een vierspan van de kostbaarste en edelste rossen met kwasten in plaats van staarten - eigenlijk een bespottelijk figuur maakt.

Het wekt voorts onze verwondering op, dat in eene periode, waarin zoovele offers gebracht worden ten nutte der dierenbescherming, dat, zeg ik, de Nederlandsche Staat,

[p. 252]

in plaats van beschermend op te treden, de voorschriften der humaniteit ten eenenmale voorbijziet en zich kalm neerlegt bij het feit, dat het edele paard op de meest wreede wijze wordt mishandeld.

Maar het doet ons genoegen hier thans te

‘Afdeeling Nijmegen’ der Nederl. Vereeniging tot Bescherming van Dieren.
Cliche welwillend afgestaan door het Geillustr. Maand chrift ‘De Dierenvriend’. Uitgever P.A. Geurts, Nijmegen.
VEREDELING DER NATUUR.
1. Natuurlijke staat. 2. Afsnijden van het staartbeen. 3. Instrumenten: coupeertang, brandijzer, praam, bloedend eind van den afgesneden staart. 4. Branden van de wond met een rood gloeiend ijzer. 5. Staart na de schandelijke amputatie.

kunnen bevestigen, dat de algemeene beweging die wij dienen, voornamelijk in het buitenland, flinken voortgang maakt en gaarne maken wij van deze gelegenheid gebruik, om een eeresaluut te brengen aan de voorvechters in de bestrijding van deze schennis der natuur.

Met groote ingenomenheid zullen alle dierenvrienden kennis nemen van de volgende maatregelen genomen:

a.	door het Ministerie van. Oorlog in Engeland, hetwelk bepaald heeft, dat voortaan, zooveel mogelijk, paarden voor de remonte moeten worden gekocht met langen

[p. 253]

	staart en, dat na drie jaar geen paarden meer mogen worden aangenomen, waarvan de staarten gecoupeerd zijn;
b.	door het Bestuur van den ‘Kaiserlichen Marstall’ te Berlijn, hetwelk gecoupeerde paarden weigert aan te koopen;
c.	door den Gemeenteraad van Stuttgart, die het aankoopes van gecoupeerde paarden voor de stedelijke brandweer, reiniging en voor de bereden politie verboden heeft;
d.	door de ‘Landwirtschaftskammer’ voor de provincie Westpreussen, die aan het ‘Verband der Tierschützvereine des Deutschen Reiches’ in overweging gaf, om bij het Ministerie van oorlog te Berlijn aan te dringen, den Duitschen officieren te verbieden voor 't front van den troep gecoupeerde paarden te berijden;
e.	door het Bestuur der Brouwersvereeniging voor Berlijn en Omstreken, hetwelk aan de leden voorgesteld heeft, om bij aankoop van nieuwe paarden daaronder de gecoupeerde te weigeren;
f.	door de ‘Polizeibehörde’ van de stad Hamburg, die een ‘Merkblatt’ heeft doen verspreiden, om het coupeeren der paarden tegen te gaan;
g.	door het ‘Oberbürgermeistersambt’ van de stad Keulen, dat de Directie van den stedelijken bespanningsdienst aangewezen heeft, om bij aankoop van paarden aan niet-gecoupeerde de voorkeur te geven;
h.	en, last not least, door Heeren Burgemeester en Wethouders der gemeente Utrecht, die naar aanleiding van een, door de ‘Afdeeling Nijmegen der Nederlandsche Vereeniging tot Bescherming van Dieren’ aan den Raad van genoemde gemeente gericht rekest, aan de ambtenaren, belast met den aankoop van paarden voor den reinigingsdienst, opdracht hebben gegeven, om, indien daardoor de aankoop van voor bedoelden dienst geschikte paarden niet wordt belemmerd, zooveel mogelijk paarden met niet-gecoupeerde staarten aan te koopen.

Het begint dus te dagen, ook in ons land en daarom roepen wij, met het oog op de volkomen nuttelooze gevolgen der staartverminking, alle eigenaren en verzorgers van paarden nogmaals toe:

Laat af van eene schadelijke en schandelijke dwaasheid, door de mode geboden en hebt medelijden, gegrond op eerbied voor natuurlijk schoon, met uwe nuttige en kostbare huisdieren, uwe getrouwe in moeilijke dagen, uwe hulp hij den arbeid en bederft niet langer een sieraad, dat de natuur in hare wijze zorgen hen geschonken heeft als een belangrijk wapen!

Gaat eens na hoeveel last een tergende vlieg U kan veroorzaken en de opgeruimde gemoedsstemming, die zij kan verstoren; hoe in zonnige dagen, zonnig ook voor ons geestelijk leven, dat leven verbitterd kan worden door de kleine insecten, als: muggen, vliegen, wespen, enz., die het op uw bloed hebben gemunt en ontneemt uw paard niet langer het kostelijk wapen, dat hem voor plagerijen en beten van insecten beschermen moet!

Het Bestuur der ‘Afdeeling Nijmegen’ van de Nederl. Vereen. tot Bescherming van Dieren,

VAN LAER, Voorzitter.

F.J.A. VAN VOLLENHOVEN, 1e Secretaris.

Nijmegen, September 1913.