De Hollandsche Lelie. Jaargang 26

De Bloemen der Lente.

Ik heb je de lente gegeven,

De lente, zoo blij van mijn hart;

Maar plots is de winter gekomen,

Wat moet ik nu doen met mijn smart?

Ik kan je den winter niet geven,

Den winter, zoo koud en zoo lang,

Je bent nog zoo jong en zoo hoopvol,

O liefste, mijn hart klopt zoo bang.

Toen is hij gekomen, zijn armen

Vol bloemen, in vreugde vergaard;

Hij had voor den komenden winter

De bloemen der lente bewaard.

De winter, dien 'k hem niet kon geven,

Ging niet zonder bloemen voorbij;

En zij, zij is wedergekomen

De lente, zoo jong en zoo blij.

J. VAN REES-VAN NAUTA LEMKE.