De Hollandsche Lelie. Jaargang 26

Nuttige wenken en raadgevingen.
Terugkeer in Holland.

Men verwijt mij nog al eens, dat ik niet genoeg ‘vaderlandsliefde’ bezit. Ik spreek nu niet van datgene wat men daaronder verstaat als men ermee bedoelt 't zich druk maken over onze onafhankelijkheid, onze taal, enz., maar

[p. 475]

meer bepaaldelijk heb ik op het oog mijn niet altijd door dik en dun verkiezen toe te juichen datgene wat Nederlandsch is, alléén om die ‘vaderlandslievende’ reden. Integendeel, ik erken volmondig dat ik uit vreemde landen en van vreemde gebruiken steeds gaarne datgene overneem wat er mij in bevalt, zonder dat ik mij ook maar in 't geringste verplicht voel de goede en prettige zijden van het leven buitenslands af te keuren, enkel uit een kinderachtig en misplaatst nationaliteitsgevoel. -

Daaruit volgt intusschen logisch dat ik het te méér en te oprechter méén, als ik 't een of ander in mijn eigen vaderland of in mijn eigen woonplaats prefereer boven 't buitenland in datzelfde opzicht. En daarom is 't mij een behoefte, waar de omstandigheden mij noodzaakten dezen ganschen zomer en herfst buitenslands te vertoeven, in Nauheim, in Frankfort, in Berlijn, er den nadruk op te leggen met hoeveel intens genoegen ik, weer gansch gezond geworden, mijn gezellige afternoon-tea-uurtjes hervatte bij Lensvelt-Nicola in de Veenestraat en bij Krul in het Noord-einde - om de zeer bepaalde reden, dat noch Frankfort, noch Berlijn - van Nauheim spreek ik niet eens, want dat is maar 'n betrekkelijk klein badplaatsje, maar Frankfort en Berlijn overtreffen den Haag verre in grootte en luxe - ook maar iets bieden dat in de verste verte kan op één lijn staan met de bovengenoemde first-rate-inrichtingen, noch wat betreft de consumptie die men er krijgt, noch wat aangaat de comfort en de smaakvolle omgeving. - Bütschlij, in de Kaiser-strasse, in Frankfort, 't café Bauer, Unter den Linden in Berlijn, (waar de bekende Kranzler thans zijne conditorei vestigde tijdens zijn verbouwing), of Schilling, Ecke van de Koch- en de Friedrich-strasse, in Berlijn, of de nieuwe, op haar (duitsche) manier piek-fijn ingerichte Schloss-conditorei, Unter den Linden, in Berlijn, geen van al deze méést bekende eerste rang gelegenheden kunnen zich in de verste verte meten met Lensvelt-Nicola of Krul. Alles is er veel grover, de chocolade oneindig minder van qualiteit, (om van het bocht dat thee heet niet te spreken). En dan bovendien het algemeene cachet van vulgariteit, en gebrek aan distinctie, zoo eigen aan duitsche conditoreien! Ook Kranzler, voor de Berlijners het toppunt van een first-rate gelegenheid, was in dit opzicht jammerlijk ten achter bij de overige wereld, zoodat het hoog tijd werd, dat het smalle onooglijke gelegenheidje nu eindelijk eens aan den grond werd gelegd. Ik voor mij betwijfel intusschen of de herbouwing zal leiden tot iets beters, wèl misschien tot iets ruimers, maar niet tot iets wezenlijk-fijners. Dat kunnen de duitschers nu eenmaal niet. En daarom is het misschien ook eigenlijk wel een beleediging voor zóó innig-fijne gelegenheden als Krul en Lensvelt-Nicola om hen bij duitsche conditoreien te gaan vergelijken. Neen, dat is welbeschouwd eigenlijk geen compliment, dat iets beteekent. Laat ik liever zeggen dat ik b.v. Rumpelmayer in Parijs volstrekt niet hooger stel, (wat consumptie aangaat veel lager zelfs) dan deze hollandsche confiseries, terwijl hunne prijzen vrij wat billijker zijn dan die van Rümpelmayer, óók dan b.v. die van de bekende confiserie Reich in Menton (tegenover de Rumpelmayer dáár,) welke laatste confiserie enorme prijzen vraagt voor beslist mindere waar dan men hier in den Haag krijgt). Reich, een Zwitser, heeft zeer zeker, evenals zijn landgenooten, het talent van fijne bak- en taartwerken, enz., te kunnen vervaardigen. Zijn prijzen echter zijn er ook naar. Terwijl die van Krul en Lensvelt volstrekt niet zijn verhoogd naar gelang van hunne uitbreiding, van jaar tot jaar, zoodat men bij hen zit voor de helft van het geld dat men in Parijs, of in Zwitserland, of aan de Riviera besteedt.

Neen, wat ik ook in 't buitenland moge prefereeren boven ons land, zeker niet de afternoon-tea-gelegenheden. Ik verraad zelfs dat ik bij Krul en Lensvelt ga zitten dikwijls, met een kennis, of met mijn vriendin, enkel om het genoegen van er te zitten, want ik-zelve mag nu eenmaal niets zoowat van al die uitgestalde heerlijkheden gebruiken. Maar, 't zit er zoo ècht-aangenaam; men heeft een even fijne als ordelijke omgeving, een zoo talrijk publiek steeds, dat de oogen altijd meer dan genoeg te zien en op te merken hebben, en een bediening zoo frisch, zoo zindelijk, en zoo voorkomend, dat ge U altijd weer opnieuw ‘at home’ voelt, na een langere of kortere afwezigheid.

Ja, dat wil ik hier nu óók nog even zeggen, hoe prettig de bediening is van Lensvelt en van Krul. Ik ben zelve beleefd - dat durf ik gerust zeggen, - maar dan word ik ook gaarne beleefd behandeld. En het is zoo ècht-gezellig-aandoend steeds opnieuw dezelfde welbekende dames te zien, die U terugkennen, en U hartelijk en vriendelijk begroeten, en die het nimmer te veel moeite is U van

[p. 476]

dienst te zijn en te helpen - hetgeen wezenlijk in zóó drukke zaken een groote lofspraak inhoudt. Immers, ik denk zoo dikwijls, als ik die reuzen-massa van publiek gadesla, 't hoofd én 't geduld moet der vriendelijke verkoopsters wel eens begeven bij al die vragen en bestellingen. Integendeel echter, zij blijven steeds opgewekt en vaardig, en zien er altijd even onberispelijk uit.

Daarom eindig ik zooals ik begon, voor mij is het altijd een uitspanning bij Krul te teaen, bij Lensvelt te lunchen, of omgekeerd. Niet omdat ik daarbij bijzondere ‘hollandsche’ gevoelens huldig, maar omdat ik het er uitstekend vind, in alle opzichten uitstekend.

ANNA DE SAVORNIN LOHMAN.

Mevr. Anna. - Zeker, zoowel Bothe: Veenestraat, als Keizershof, hoek Veenestraat en Spuistraat, zullen U met groote zichtzendingen van stalen willen gerieven. Het is nu de tijd van lichte japonnetjes en teere kleurtjes, nu het uitgaan in vollen gang is. In beide magazijnen zag ik beeldige en nochtans niet te dure stoffen. Maar het is ondoenlijk van alles de namen hier op te geven. In antwoord op Uw verzoek wil ik U gaarne de verzekering geven, dat ik-zelve in beide magazijnen dikwijls koop, en over beide zéér tevreden ben. Waar gij schrijft dat gij zooveel aan mijn eigen persoonlijke ondervinding en meening hecht, wil ik U dat gaarne openlijk meedeelen. Gij kunt verzekerd zijn, dat men U goed en eerlijk zal behandelen.

- Maison Ihle. Daar gij geen pseudomien opgeeft beantwoord ik U onder dit door mij gekozen pseudomien, omdat het op Uw vraag betrekking heeft. Het is volkomen juist wat gij U dienaangaande herinnert uit vroegere Lelies. Ik heb indertijd Maison Ihle (toen nog gevestigd op de Amsterdamsche Veerkade, den Haag), gerecommandeerd in de Lelie, omdat eene kennis van mij er een even uitstekend zittend als gedistingeerd-eenvoudig tailor-made costume had laten maken. De prijs was naar verhouding volstrekt niet duur. Maison Ihle is sinds gevestigd in de Bazar-straat, den Haag (voor U, die de residentie niet kent, voeg ik er bij dat dit een kolossale verbetering is van stand). Ik-zelve heb er nog niet laten maken. Ik kan U echter verzekeren dat ik het - indien ik in Uw geval verkeerde - zonder twijfel gerust zou gaan probeeren daar, waar immers Uw schoonzuster, die U de firma recommandeerde, zóó tevreden is. Gij ziet, Uw angst dat gij U mijne aanbeveling onjuist herinnerde, en dat het niet Maison Ihle was, waarvan ik in die vroegere correspondentie sprak, is gansch ongegrond. Vermoedelijk is die ontstaan door de adres-verandering, en hebt gij U iets van ‘Amsterdamsche Veerkade’ herinnerd, en dat niet weten te rijmen met Bazar-straat. Echter, het is nog steeds hetzelfde Maison Ihle, - dat is overgebracht van de Amsterdamsche Veerkade naar de Bazar-straat.

IJdelheid, - Uw pseudoniem vind ik eigenlijk onjuist gekozen. Waarom zou het ‘ijdel’ zijn, dat gij gaarne een hoed draagt, die u flatteert! Ik vind het woord ijdel op een zoo natuurlijken wensch niet toepasselijk, en kan noch wil U dus ‘uitlachen’ om Uw vermeende ‘ijdelheid’. Integendeel, ik geef U groot gelijk, en verwijs U zeer beslist naar de bijzonder in het vak uitmuntende firma: van Doren, Hoogstraat, den Haag, en Scheveningen, Oranje-Galerij (in den zomer). Telkens als ik uit het buitenland terugkom frappeert het mij, hoe de meeste menschen (en ook véle winkels) hier te lande zoo achterlijk blijven, bepaaldelijk echter op het punt hoeden, en meteen óók hoe de firma van Doren uitsteekt boven vele harer collega's, wat betreft het altijd voorradig hebben van het wezenlijk meest-up-to-date, zonder daarbij in gekke mode-uitwassen te vervallen. Integendeel, men kan daar rekenen op distinctie en op chic. Reeds de étalage is op zichzelf een oogengenot, voor wie verstand heeft van nuances en finesses in toilet. Zie maar eens de fijne bloemen en zachte tinten aan. En men zal U, als gij binnengaat, raden naar Uw gezicht, Uw beurs, en Uw belang. Wees er geheel gerust op dat gij daar goed terecht komt.

ANNA DE SAVORNIN LOHMAN.