De Hollandsche Lelie. Jaargang 26

Overzicht van de week.

I.
Alphabetische terugblik op 1912.

A is de Aanvang, die nu werd verleden,
B is de Balkan, waar wreed wordt gestreden.
C is de Coalitie, waartoe mijn Oom Lohman behoort,
D is de Doofheid - waardoor Abraham Kuyper slecht hoort.
E is Engeland - waar over den vrede men praat,
F is Ferdinand van Bulgarije, met zijn duivels-gelaat,
G is Garros, de fransche vliegenier, - ginds in Rome geëerd,
H is Hector Treub, die in Amsterdam heeft gejubileerd,
I is Indië, - dat thans wordt geteisterd door pest,
J is Juliana, de éénige Oranje die ons rest.
K is dr. Kuyper - voor 't láátst in de Kamer gehoord,
L is dr. Lingbeek, onlangs op de N.R. Ct. zeer verstoord.
M is Mackay - berucht thans door Ommen,
N is de Nederlander - geschreven voor dommen.
O is mijn Oom, - die achter de schermen regeert,
P is zijn en mijn neef - Professor, die in Utrecht doceert.
Q is Querido - alleen door zichzelf hóóggeprezen,
R is 't Roode-Kruis, dat de wonden des krijgs ging genezen.
S is de Standaard -, dr. Kuyper's lijfcourant,
T is mr. Troelstra; die staat aan den tegenovergestelden kant.
U is 't Uiterste Uurtje, - dat sloeg, - of straks slaat;
V is 't Vredespaleis - dat, - tot spot van elkeen, - er thans stáát.
W is de Waarheid, - die nimmer klinkt zacht,
X is 't Groote Onbekende, dat altijd ons wacht.
Y is de ‘IJver voor Christus,’ van 't Rechtsche Kabinet;
Maar Z is de eindpaal, die God allen zet.

ANNA DE SAVORNIN LOHMAN.

II.
‘Vrede op Aarde’.

Ai, ziet! hoe goed, hoe lieflijk!.... - In de Protestantsche R'damsche Kerkbode kwam heden een advertentie voor, van een protestantsche anti-coalitie-vereeniging, waaruit wij de volgende liefelijke ontboezeming wippen, gericht aan het adres der coalitie-broeders:

‘De coalitiemannen zeggen, dat zij strijden voor “de eere Gods”, doch hun geweten zegt hun wel, dat dit “een leugen” is; zij strijden niet voor “Gods eer”, maar om hun “kerkelijke heerschzucht te doen zegevieren”. En, om dit te bereiken, trachten zij de Herv. Kerk - “hun vijand” - dood te drukken; het is immers “de valsche Kerk”, en zij hebben “de ware Kerk”. Rome had nooit een ander doel, dan den zegen der Hervorming te “vernietigen”, en de nieuw-gereformeerden verkleinen dit Goddelijk werk, of plaatsen het in een valsch licht, om de Roomsche vrienden te vleien.’

Ai, ziet, hoe goed, hoe liefelijk is 't, als zonen van 't zelfde huis als broeders samenwonen!

Vrede op aarde!...

Hebt liefde onder elkander!...

(Overgenomen uit de Vrije Socialist).

De hierboven, bij deze ‘christelijke’ adver-

[p. 420]

tentie afgedrukte opmerkingen van ‘de Vrije Socialist,’ zijn zoo raak, dat ik er niets aan heb toe te voegen.

ANNA DE SAVORNIN LOHMAN.

III.
Zoo is het.

In de ‘Vrije Socialist’ vind ik het onderstaande versje, - voor zoover ik weet uit het duitsch vertaald:

De oude Jacob stierf vannacht -

Zij hebben hem vroeg in den morgen

Zes planken voor een huis gebracht

En hem daarin geborgen.

Een simpel huis! Men geeft in 't graf

Den veldheer toch den veldheersdegen; -

Waarom ook niet den bedelstaf

Op deze baar gelegen?

Dien degen heeft hij trouw gevoerd,

Nooit rustte 't zwaard aan zijne zijde,

Tot hem de dood heeft aangeroerd

En van den strijd bevrijdde.

Hij was de wereld, zij hem zat. -

Met twaalf in één armoedig kluisje! -

Och, Lente, strooi een enkel blad

Op 't zwarte plankenhuisje.

Als had hij nooit iets groots gedaan,

Wordt hij door geen gedicht geprezen.

Geen paap heft 't mislied voor hem aan;

Waarvoor zou 't noodig wezen?

De penning, dien men wierp in 't zand

Uit d' equipages van de grooten,

Was al wat hij van ‘'t vaderland’

Als gunst ooit heeft genoten!

Wie hem van 's Hemels heerlijkheid

De schoonste dingen logen,

Zij zochten 't aardsche goed om strijd; -

Zoo wordt het volk bedrogen!

Rust zacht, al moet gij zonder hemd

Bij 't laatste oordeel u vertoonen,

Geen vorst kan, als 't bazuinlied stemt,

Schoon linnen meer vertoonen.

HERWEGH.

Zoo is het: ‘Wie hem van 's Hemels heerlijkheid de schoonste dingen logen, zij zochten 't aardsche goed om strijd; - Zoo wordt het volk bedrogen. - Zie maar eens rondom U, of de hedendaagsche Christenen - of zij zich protestantsch, Roomsch Katholiek, of hoe ook noemen doet er niet toe - ook maar iets doen van al datgene wat Christus, naar wien hun godsdienst zich héét, leeraarde. Wie onder hen beschouwt, behandelt, den arme, den bedelaar, de gevallene, metterdaad als zijn ‘broeder’, zijn ‘zuster’? Uit de hoogte, met een: ‘Ik dank U Heer dat ik niet ben gelijk deze,’ een aalmoes toewerpen, ziedaar waartoe zich 't hedendaagsche Christendom bepaalt. En, voor de rest: voor zichzelf 't ‘aardsche goed’ naar zich toehalen, met beide handen! Zie maar rondom U hoe 't christelijk kabinet in dit opzicht voor zichzelf en familie en kennissen zorgt! En hoe dientengevolge iedereen, die deze heeren noodig heeft, om tot eere en aanzien te geraken, zich van lieverlede ‘bekeert’, - tot een rechtzinnig man, of een geloovige vrouw. Dat is namelijk op dit oogenblik ‘de’ weg naar den vetpot des levens. - En dan de oorlog, die, onder de goedkeuring van alle groote mogendheden, is gevoerd op den Balkan, - in naam liefst van het kruis! O ten hemel schreiende bespotting! En onze eigen Atjeh-wreedheden! En het concubinaat in het leger in Indië, waarvan een ‘Christelijk’ minister gemakshalve zegt, (zonder dat één der rechtzinnige Christenen protesteert), dat hij aan zoo'n ‘historisch-ingewortelden toestand’ moeielijk iets kan veranderen! Alles leugen, leugen, leugen, wat geschiedt zóógenaamd in naam van Christendom en beschaving, in waarheid alleen om eigen-ik te bevoordeelen. Alleen de zelfzucht regeert; de grove zelfzucht.

ANNA DE SAVORNIN LOHMAN.