De Hollandsche Lelie. Jaargang 25

De Klok des Levens.

Een klokje luidt wel overal

In 't aardsche dal,

En die het luiden hooren
Zijn meestal zoo bedroefd en bang,

Het klokgezang

Klinkt dreigend hun in d' ooren.

Ze weten niet, wat het beduidt,

Als 't klokje luidt,

Zoo duidlijk om hen henen;
Ze voelen scheiding slechts en smart,

En uit hun hart

Is alle vreugd verdwenen.

Ze weten niet, wat het beduidt,

Als 't klokje luidt

Hier in deez' aardsche dreven;
Dat het niet inluidt rouw en dood,

Maar 't morgenrood

Van reiner, hooger leven.

J. VAN REES-VAN NAUTA LEMKE.