De Hollandsche Lelie. Jaargang 25

Brieven uit Mariënbad.
(Vervolg van No. 50.)
(Zie vorige jaargang.)
II.

Langs golvende dennenpaden, ten laatste afgewisseld door zonnige weiden (ik versier mijn linnen tailor-made met een bosje margerieten!) bereik ik het prachtig gebouwde café Rübezahl (739 M. boven zeehoogte). Op een prachtig Hoogplateau gelegen, aan drie zijden door hooge wouden omgeven, verrijst het als een sprookje uit de donkere dennenbosschen. Eene bezienswaardigheid is de ‘Rübezahlsaal’, eene geele en roode zaal. Op en vóór het terras onder de dennen zijn overal schaduwrijke zitjes, en 's morgens en 's middags worden hier dagelijks concerten gegeven door een eigen muziekkapel. Door een bergspleet ziet men in de diepte Mariënbad liggen, doch het uitzicht is veel beperkter dan van café Panorama. Ik zet mij een oogenblik in een rood geverfde windstoel (aan beide zijden met kijkgaatjes voorzien) om van het uitzicht te genieten, en denk hoe grappig klein toch alles zoo gelijkt, precies een kinderspeelgoeddoos!

Een eindje van mij af heeft een grappig tooneeltje plaats. Twee Amerikaansche dames, tante en nichtje zitten nog copieus te ontbijten. Op een gegeven oogenblik bestelt tante aan het ‘Mädchen’: ‘Zwieback’. Ik kon het woord wel verstaan, doch moet toegeven, dat het met een zeer vreemdsoortig accent werd uitgesproken. Het meisje verschijnt niet meer, doch na eenige minuten komt de ‘Weinkellner’ met een opengetrokken fleschje ‘Gieshübler’ een mineraalwater dat hier algemeen gedronken wordt! - Tableau! -

Voor luie kurgasten gaat hier ieder half uur een keurige auto-omnibus vis à versa het Neubad of Badhuis. Doch veel heerlijker vind ik het per pedes Mariënbad weder te bereiken. Doch eerst begeef ik mij nog langs een' zonnigen weg, aan beide zijden door bouwland omgeven naar het nog hooger gelegen café ‘Hohendorfer Höhe’ (778 M. boven zeehoogte) vanwaar men een prachtig vergezicht geniet in de omgeving van Mariënbad. Aan het Zuiden wordt de uitgestrekte vlakte begrensd door de in blauwe nevelen gehulde bergen van het Bohemer Woud. Aan het Noorden en Oosten omlijst het Ertsgebergte deze landstreek.

In de richting van den ‘Podhorn’ ziet men de volgende plaatsen:

Hohendorf, Abaschin, Habakladrau, Wilkowitz, Milestau, en verder Royau, Einsiedl en het Schlaggenwald - Schönfelder gebergte met den berg Krudum. De Podhorn, (de naam komt van het tschechische pod hora = onder den berg) is een van vulkanischen oorsprong, ongeveer 1 ½ uur van Mariënbad verwijderd (846 M. hoog.) Ten Zuiden van Habakladrau bemerkt men Pistau, verder links de sloten von Plan en Ruttenplan, en de Ruïne van Tschernoschin op den Wolfsberg, terwijl men rechts Dürrmaul en het Tachauer en Planer Schmelzthal zien kan. Naar alle richtingen is het een indrukwekkend vergezicht.

Langs denzelfden weg keer ik weer terug naar café ‘Rübezahl’, loop langs het tentje van den photograaf, waar een ontzettend groot portret van koning Edward ophangt en neem zooals op een groot geschilderd bord staat gepubliceerd den: ‘Lieblingsweg von König Edward in Mariënbad und die Schweiz.’

Het is een slingerend, steil dalend bergpad, aan beide zijden door dennen en wilde acacia's begroeid, welker beide geuren zich vermengen en de lucht bezwangeren met een bedwelmend aroma. -

Telkens valt het mij op, hoe ontzettend koning Edwards naam hier nog overal geëxploiteerd wordt. Niet alleen dat bij alle photographen steeds zeer vergroot zijne beeltenis (meestal in eenvoudig sportcostuum) prijkt, maar ook worden nog steeds in grooten getale prentbriefkaarten verkocht, waar hij flaneerend tusschen de menigte aan de Kreuzbrunnen opstaat. Sigarenhandelaars verkoopen de König Edward's sigaar en op menig andere wijze wordt nog zijn naam geëxploiteerd. Toevalligerwijze heb ik nooit in hôtel Weimar,

[p. 45]

waar hij steeds verblijf hield, gedineerd, doch het zou mij zeer weinig verwonderen, indien men daar ‘König Edward's Suppe’ of ‘König Edward's Pudding’ opgedischt kreeg! Het is werkelijk belachelijk hoe Mariënbad zich koestert in dien verganen koninklijken glans. -

Elke vorstelijkheid schijnt hier trouwens eene opschudding te weeg te brengen. Eens op een avond, tijdens het avondconcert aan den Kreuzbrunnen bracht een zekere prins van Weimar eene voortdurende oploop of liever ‘naloop’ te weeg! Nu was de dame, die hij begeleidde zeer zeker eene opvallende persoonlijkheid, en hij zelf, eene lange reuzengestalte,

Mariënbad Café Rübenzahl.

met blonde bakkebaarden en zachte blauwe oogen was, al ware hij geen prins, toch waard om bekeken te worden! Een lange wit liberty satijnen mantel, op Grieksche wijze gedrapeerd, omhulde haar elegant figuur, en een kolossale zwarte hoed met zwarte pleureuses overschaduwde het rose ‘geschminkte’ gezicht, dat door eene gebloemde voilette nog meer gecacheerd werd. Slechts het helblond geverfde haar, tot een sierlijk kapsel saamgewrongen was duidelijk zichtbaar. Aan een jong meisje, dat naast mij op de bank zat, informeerde ik, wie deze dame was, en luchtig lachend antwoordde zij mij: ‘Es wird seine Geliebte sein!’ Een oudere Duitsche dame lichtte mij echter juister in en zei: ‘Neen, neen, zij is werkelijk zijne vrouw, en hij heett haar echt getrouwd. Daar zij echter te ver in stand beneden hem was, ik meen café-chantant zangeres, heeft hij haar eerst laten trouwen met baron von Liebenberg; om daarna baronesse von Liebenberg tot zijne gemalin te maken. Dat hij echter niet meer “hoffähig” is en thans door iedereen verlaten met zijne geverfde jonkvrouw in den nek wordt aangezien, behoef ik U zeker niet te zeggen.’ -

Behalve den König Edward's Lieblingsweg leidt nog een andere weg, de zoogenaamde ‘Märchenweg’ naar de ‘Waldschlucht’ en vandaar naar Mariënbad. Geheel in de natuur, die er zich zoo bij uitstek voor leent zijn hier de meest bekende sprookjesgroepen opgesteld. Roodkapje, Sneeuwwitje, Hans en Grietje, de Vossenfamilie (Wie vertelt mij eens dit sprookje?) enz., ziet men hier levensgroot in hare/hunne omgeving afgebeeld. Het aardigste vind ik Hans en Grietje met het huisje vol koek behangen, en de heerlijke pop van taai-taai en suiker bovenaan.

De oude heks komt zoo vinnig, natuurgetrouw uit haar raampje kijken, dat men zweert ze in levenden lijve te aanschouwen. Ik behoef zeker niet te zeggen dat deze weg

[p. 46]

een eldorado is voor kinderen, en dat men berekenen moet minstens een uur met hen over dezen weg te doen! (de afstand naar de Waldschlucht is ongeveer 10 minuten). Aan beide zijden is dit voetpad door een rustiek hek afgesloten, zoodat het aanraken der voorwerpen en vernielzucht zijn uitgesloten. Door de Waldschlucht, doorkliefd door klaterende beekjes en imposant door de reusachtige steenen en steenhoopen, hier door de natuur neergesmeten, en in vroegere eeuwen waarschijnlijk met donderend geraas van de bergen gerold, bereik ik Mariënbad.

Thans neem ik mijn weg naar het ‘Neubad’,

Mariënrad, Kursaal Neubad Ferdinandsbrunnen.

een magnifiek ingericht badhuis voor natuurlijke koolzuurbaden. In den stijl der Italiaansche Renaissance gebouwd, bezit dit gebouw eene lengte van 112 M. en twee zijgevels ieder van 48 M. In het hoog opgetrokken parterre, tegenover de twee ‘Ruhesalons’ liggen de beide ‘Fürstenbäder’, elk bestaand uit een wachtkamer met loggia, eene kleedkamer en de eigenlijke badkamer. Een vorstelijke pracht van inrichting is hier in deze vertrekken harmonisch gepaard met volmaakte kunstvormen. Uit een kunstenaars oogpunt geldt dit zeker een bezienswaardigheid van den eersten rang.

Het Kurhaus is eveneens in Italiaansche Hoog-Renaissance stijl opgetrokken, en is natuurlijk de verzamelplaats voor concerten, tombola's, dansavonden enz. Het bevat behalve de café, speel, en restauratiezalen nog de groote ‘Concertzaal’, de Danszaal, de Conversatiezaal voor Dames, en op de eerste verdieping drie heerlijke leeszalen.

De prijs voor het lidmaatschap, toegang gevend tot deze gezelschapkamers bedraagt per persoon slechts 2 Kronen (1 Kroon = 52½ ct.), en geldt gedurende het geheele verblijf der kuur (tot 5 weken). Tweemaal in den week, Dinsdags en Vrijdagsavonds hebben de ‘Tanzreunionen’ en ‘Tombolaveranstaltungen’ plaats, voor welke avonden natuurlijk een extra entrée geheven wordt. Deze avonden, gearrangeerd door de ‘Kur und Unterhaltungsclub’ zijn zeer in trek, en worden bezocht door de meest uiteenloopende Kurgasten.

X.

(Wordt vervolgd.)