Varia.
Flinke jongelui.
I.
Een dokter die belóóft.
Het onderstaand stukje werd mij door een abonné toegezonden. Ik wou dat ik dien man, dien het geldt, de hand kon drukken, hem kon zeggen hoeveel achting ik heb voor zijn daad. Het berichtje zelf is lamlendig gesteld, spot met den ouderdom, beide, van den hond, en van de bezitster. (Alsof die laatste niet dubbel te beklagen ware om hare vereenzaming.) Maar des te meer eer aan dien jongen man, die, in plaats van te staan kijken, gekleed te water sprong, en toonde 'n medelijdend hart te hebben, voor 'n mensch, èn voor 'n dier. In zoo'n dokter in spé zit pit, zit de belofte voor de toekomst, dat hij 'n goed mensch zal zijn later.
Het Leidsch Dbl. schrijft: Verbeeldt u lezer, Zondagmiddag is er iemand in het Rapenburg gesprongen om een hondje te redden! En als men nu hoort, dat het water op dit oogenblik zóó ruikt, dat het den bewoners van dat fraaie stadsgedeelte op de maag slaat, dan mag de juffrouw aan wie het beestje behoorde wel dubbel dankbaar zijn.
Honderden menschen waren getuige van het ongewone geval. Het was een lief schoothondje van een juffrouw, beiden op gevorderden leeftijd; het hondje kon niet goed meer zien en kwam daardoor in het Rapenburg terecht, handenwringend stond de juffrouw er bij, en moest haar beestje zien verdrinken, doch geen nood! Een a.s. jonge dokter sprong gekleed te water, en bracht het hondje aan de eigenaresse. Groote vreugd bij de omstanders! Hulde aan den jongen dokter, die daarna wel een bad van eau-de-logne zal genomen hebben!
ANNA DE SAVORNIN LOHMAN.