De Hollandsche Lelie. Jaargang 24

Varia.

I.
Wee - en Amusant.

Elken dag brengen de hollandsche couranten mij hier in den vreemde de walgelijkste flauwiteiten aangaande het verblijf van de Koningin in Amsterdam. Voornamelijk waar het geldt de prinses wordt je weeierig in de maagstreek, als je leest hoe er niets, ook maar letterlijk niets aardigs van 't kind valt te vertellen, en hoe de pennelikkers zich diens ondanks uitsloven om op de onnoozelste manier over haar eentjes-voeren, etc., te wauwelen. Tusschen twee haakjes, zij, de pennelikkers, kunnen dat moeten wauwelen niet helpen; 't is immers 't slavenzielachtige publiek, de abonne's van de courant, die al dien walgelijken nonsens willen lezen. Dus, om de abonne's te believen, om 't lieve geld met andere woorden, moeten de reporters er wel lustig op los leuteren over Juliaantje, al valt er ook niets, absoluut niets wezenlijks van haar te vertellen, daar 't kind niets schijnt te zeggen, noch te doen, dat ook maar eenigzins wezenlijk ‘leuk’ is. - En toch, te midden van al die weeïgheid, ben ik gisteren, 10 Juni, in lachen uitgebarsten van dollen pret om de onbewuste geestigheid van de prinses, waar

[p. 830]

de courant je, als een hoogst interessant feit, meedeelde dat zeker raadslid-echtgenoote hare drie zoontjes-jonkheertjes alle drie had meegesleept naar het Vondelspark, om er met H.K. Hoogheid te spelen - - en dat die niets geen notitie van hen had genomen, en in plaats daarvan met haar bal was gaan spelen.

't Stond er zóó idioot-onnoozel dat bericht, dat de opteekenaar ervan zeker zelf heelemaal ontsteld is geweest van zóó'n affront, drie jonkheertjes, expresselijk door mama naar 't Vondelspark gebracht om ‘de hooge eer te genieten,’ waarop dan verder 'n heel leven lang had kunnen worden gebluft - - en de ‘Koninklijke Hoogheid’-zelve nog zóó naief, dat zij, in plaats van de jonkheertjes behoorlijk te ‘beëeren’, 'n simpelen plebejischen bal boven hen verkoos.

- - Ik herhaal, van 't heele bezoek in Amsterdam heb ik niets, niet één woord gelezen, dat de vermelding wáárd was wat betreft 'n wezenlijk aardig kindergezegde of dito kindergedoe. Maar deze onbewuste onnoozelheid heeft me alle weeïgheid vergoed die ik dezer dagen in dat opzicht heb moeten doormaken.

ANNA DE SAVORNIN LOHMAN.

II.
Nog meer weeïgheid.

Natuurlijk is de Koningin óók naar de kerk gegaan in Amsterdam. En, natuurlijk, heeft de voorganger, inplaats van Haar en Hare hofhouding te zeggen, - zooals immers van zijn standpunt zijn plicht was, - dat ze 'n doodgewone zondares is voor Gods oog, net als ieder ander, zich geroepen gevoeld Haar integendeel den walgelijksten honig om den mond te smeren. Volgens de Telegraaf is zelfs Willem van Oranje erbij gesleept, waaromtrent deze bewuste voorganger precies wist te vertellen hoe en waarom dat God toen alles zoo geleid heeft en Hij 't deed namelijk omdat het recht aan Willem van Oranje's zijde stond, etc.

Is 't niet meer dan weerzinwekkend zulk een je precies komen uitleggen wat en waarom God iets heeft gedaan, alsof Hij dat heeft geopenbaard zeker aan zoo'n vleierigen zwartrok, die dolblij is dat hij voor 'n Koningin mag staan preeken (ik wil eigenlijk zeggen leuteren).

Komiek-naief eindigt het berichtje met de mededeeling dat de ‘godsdienstoefening nauwelijks één uur duurde.’

- Natuurlijk! De ‘hooge’ Kerkgangers langer nog vervelen zou ook heelemaal niet te pas komen. Dat is alleen goed genoeg voor de eenvoudigen in den lande, voor wien in streng afgescheiden kerken en in die van Doleerenden etc., twee uur minstens ‘grondig’ wordt gepreekt, met tekstuitlegging, toepassing, etc. Maar, evenzeer natuurlijk als je aan 't vleien van wat ben je me begint, dan wordt het moeilijk 't àl te lang te maken. En bovendien, de Koningin gaat immers niet naar de Kerk om te hooren ‘Gods Woord’, maar om gezien te worden door 't volk. En denk eens aan, wat 'n eer voor den dominee. Van louter aandoening zal hij zelf wel niet meer dan 'n uur hebben kunnen wauwelen.

God, o God, wat 'n weerzinwekkende boel hebben al de dominees en de kerkgenootschappen gemaakt van 't Evangelie en zijn eenvoudige leerstellingen wars van allen ophef. Lazen we niet onlangs in een Haagsche advertentie van een bekende Christin, dat ze ‘heden was bevorderd tot de hemelsche heerlijkheid.’ Alweder, alsof God dien dominee, die dat moois had opgesteld, daarvan had kennis gegeven wat Hij heeft gedaan met de afgestorvene. - -

Enfin, goddank, goddank, 't misselijk couranten-gedoe in Amsterdam is weer uit, voor 'n jaar. Nu krijgen wij de interessante ditoberichtjes van Apeldoorn en 't Loo!

ANNA DE SAVORNIN LOHMAN.