De Hollandsche Lelie. Jaargang 24

Richting.

Waarom men toch in 't aardsche leven,
Altijd zoo héél belangrijk vindt,
Wat de' ééne mensch scheidt van den ander
En niet, wat allen steeds verbindt.
Och, zou dan niet in ied're richting
Iets moois en goeds zijn, wáár en rein,
En zou 't voornaamste, neen het ééne
Dat nimmer scheidt, niet liefde zijn.
De richting kan door wie haar vóórstaan,
Mishandeld worden of gewijd;
De liefde bindt, - maar 't liefdelooze -
Hoe ook de richting - eeuwig scheidt.

J. VAN REES-VAN NAUTA LEMKE.