De Hollandsche Lelie. Jaargang 24

Fontein des Levens.

Fonteine des levens,

O ouderlijk huis,

Ik hoor van uw wat'ren,

Het zachte geruisch.

Uw levende wat'ren,

Zij lesschen altijd

Den dorst mijner ziele,

Als eenzaam zij schreit.

Gij waart allerwegen,

Ten troost en ten zegen,

Mij altijd nabij.

O, wat'ren, blijf stroomen,

In waken en droomen,

Zoo wondervol blij.

J. VAN REES -VAN NAUTA LEMKE.

In Goud.

Zoo menig, menig woordje

- O, het verlies is groot -

Dat van je lippen vloeide,

Heb ik maar half gehoord.

Ik hoor het je nog zeggen,

Een beetje met verdriet:

‘Maar moedertje, gij antwoordt

Mij op mijn vragen niet.’

Je woorden, o mijn kindje,

Ze vloeiden wonderbaar,

Als 't beekje in de lente,

Zoo helder en zoo klaar.

[p. 167]

 

O, had ik toen geweten,

 

Dat plots de rijke bron

 

Zou drogen, en ik nooit meer

 

Een woordje hooren kon!

 

 

 

Je lieve stem klonk altijd

 

Zoo vroolijk en zoo blij,

 

O, had ik maar geluisterd,

 

Nu ben je stom voor mij.

 

 

 

Nu zou ik willen zetten

 

In goud, het kleinste woord,

 

Dat ik ooit van mijn kindje

 

Op aarde heb gehoord.

 

J. VAN REES-VAN NAUTA LEMKE.

 

(Vrij gevolgd).

Verdriet.

Wanneer een kind, nog onbedorven,
U vóórgaat naar het Vaderland,
Om zich t' ontplooiën altijd mooiër,
Geleid, gesteund door liefde-hand.

Wanneer 't u tijd'lijk wordt ontnomen,
Voor de' aarde slechts, voor 't leven niet -,
En u in liefde blijft omzweven,
Is dàt wel 't allergrootst verdriet?

Er is verdriet, veel erger.... erger,
Oneindig zwaar en bang en groot:
Als ouders kind'ren moeten missen
Voor 't leven zelf, niet door den dood.

Als kind'ren, vurig afgebeden,
Hun weg, het goede niet meer zien,
Wanneer hun Eng'len om hun schreiën,
Zoo lang, zoo eind'loos lang misschien.

Als de' ouders niet het kinder lijfje
Verliezen, maar de kinderziel,
Dàt is verdriet, dat schrijnend, brandend
Als vuur, in 't ouderharte viel.

Dàt is verdriet, zóó droef, zóó troostloos,
Zoo naam'loos felle, wreede pijn,
Dat alle leed en smart der aarde,
Er bijna zonneschijn bij zijn.

J. VAN REES-VAN NAUTA LEMKE.