auteur blijkbaar véél gevoel heeft voor de weinig meer in onze dagen voorkomende, zich onderwerpende, het leven accepteerende vrouwelijke vrouw. Zij schildert hier in al hare vrouwenkarakters min of meer slachtoffers van den man; maar geen harer staat nogtans tegen hem op, slaat de verzenen tegen de prikkels. Alle, met een zekere gelaten weemoed, voegen zij zich in de onvermijdelijkheid der dingen, ziende op hare naastebij stille plichtjes.
Bleeke luchten door Helene Lapidoth-Swarth. (Amsterdam P.N. van Kampen en Zn.). Als proza-schrijfster niet méér beteekenend dan menig andere onder hare collega's, is Helene Lapidoth-Swarth als dichteres verreweg de eerste onder haar hedendaagsche dichtende zusteren. - Neem uit Bleeke luchten b.v. dat: Ik durf niet omzien. Wie, die in de stilte van droefdoorwaakte eenzaamheid herdenkt een lieven doode, moet niet de tranen in zijn oogen voelen wellen bij die regels:
Of komt ge alleen maar om wèl te weten
Dat van Uw héénzijn ik nooit genas,
En dat mijn liefde niet kàn vergeten
Hoe lief Uw liefde mijn liefde was.
Ik heb geen plaats het geheele vers, - een juweeltje waarom alléén men het boekje reeds liefheeft - hier af te schrijven. - In het bijzonder wil ik óók nog de aandacht vestigen op de zoo teere ‘Moederverzen’.
Zoo zilvren kwam de zon door bevend loover spelen,
Door ijl verwelkend herrefst-loof, toen hoop verdween,
En, huiverende, uit hun schuilhoek haal ik één voor één
De kleertjes, wit weleer, die nu al lang vergelen.
Schat groeiende in mijn schoot, gelijk een edelsteen
In donkere aard! - gekooide vogel, op wiens kweelen
Ik wachtte! - blanke vrucht van liefde's boom! - verhelen
Voor eeuwig bleef mysterie 't kind, waar ik om ween.
Hoe licht zijn ze in mijn hand, die neveldunne kleertjes,
Als bleeke bloesem van mijn droeven levensboom,
Die zonder vrucht bleef! - en ik streel ze droomend teertjes.
Hoe voelt mijn hand zoo moe, hoe klopt mijn hart zoo loom,
Hoe weegt van tranen zwaar, die, licht als engelveertjes.
Tooi van 't beloofde kind, dat leefde alleen in droom.
(Vergeelde kleêrtjes)
IX Moederverzen.
Marie Corelli. De Strijder. 2e druk. (Uitgever L.J. Veen, Amsterdam). Dit zoo veel gelezen boek, van een veelgeliefde auteur als Marie Corelli, kost slechts f 1.50 thans. Het is niet meer noodig bij dezen herdruk nogmaals op den inhoud terug te komen.
Nederlandsche Verskunst. Kritische studieën door David Moolenaar en Herman Poort. (Uitgever Meindert Boogaerdt Jr. Zeist). Hier geldt het een dier totaal individueele opvattingen omtrent wat mooi is en wat niet, waardoor eigenlijk alle critiek, voor hen, die zelf een eigen oordeel hebben en een eigen smaak, een onding wordt, een ontheiligendie ergernis. Meneer Moolenaar en meneer Poort (wat hebben zij beiden zelf gepresteerd ondertusschen terwijl zij op zoo hoogen toon redeneeren over Frederik van Eeden en Helene Lapidoth-Swarth en de Genestet etc.?) behooren tot de onbepaalde bewonderaars, laat ons liever zeggen slaafsche aanbidders, van Kloos en Gorter, en, uit dat oogpunt beschouwd, achten zij zich geroepen deze laatste heeren op de meest-eenzijdige wijze op te kammen, en onbillijke vergelijkingen te maken tusschen deze hunne afgoden en andere dichters. - Ieder, die, gelijk ik hierboven reeds zeide, voor zich zelf wéét wat hij liefheeft in de Nederl: dichtkunst en wáárom, zal zich wel niet door de ‘critiek’ der grootheden in eigen oogen. Poort en Moolenaar van meening laten veranderen. - Men haalt er eens even de schouders over op, dat zulke heertjes, die lang vergeten zullen zijn wanneer de Genestet nog de lieveling blijft van zoo menig zoekend en eenzaam gemoed, zich inbeelden over dezen, of over Helene Lapidoth-Swarth, een afkeurend oordeel te kunnen vellen dat steek houdt; evenals men er óók de schouders om ophaalt, dat zij in een soort onnoozele geestvervoering geraken over de allang tot zijn ware onbeteekenendheid teruggebrachte Mei van Gorter.
Lucy d'Audretsch. Klompendans. (Uitgever Meindert Boogaerdt Jun: Zeist.) - Onderscheidt zich door een bijzonder levendigen oorspronkelijken stijl; belóóft. Tooneeltjes eenvoudig en scherp-belijnd weergegeven, waaronder ik R.I.P. een der best-gelukte acht na 't eerste: 't Kindje.
Schidlof's Taal-methode Praxis (voor zelfonderricht) 1000 woorden systeem, door M.J. Vles, leeraar M.O. (uitgever H. Meulenhoff - Amsterdam.) - Voor een uitvoerige bespreking komt een boekje als dit voor ons Blad eigenlijk niet in aanmerking. Gaarne echter willen wij er hier de aandacht nog eens op vestigen hoe deze methode is bestemd voor hen, die zichzelf willen onderrichten in Duitsch, Fransch, Engelsch, of Italiaansch; waarbij de schrijver in zijn voorbericht er uitdrukkelijk op wijst, hoe het hem te doen is geweest vooral ook voor het aanleeren eener goede uitspraak zorg te dragen.
L'Immolé par Emile Baumann. Roman.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd