De Hollandsche Lelie. Jaargang 23

Over Toilet en wat ermede in verband staat.
(Vervolg en slot van No. 44).

III.

Naar een niet gefortuneerde vrouw in een goedkoope japon, die slag heeft om die coquet te dragen, een strikje aan te brengen, waar het noodig was - en misschien niet verwacht - een gedurfde nieuwigheid te beproeven, die juist bij haar gezicht en figuur past, kijkt elke voorbijganger met genoegen, terwijl misschien een rijk-gekleede vrouw eenvoudig met verwondering wordt aangestaard, op dezelfde wijze, waarop we over een toonbank mooie dingen, die tentoongesteld worden, bekijken.

Het mag als een paradox klinken, maar naar mijn idee zal de vrouw met bescheiden middelen dikwijls meer slag hebben zich goed te kleeden dan de rijke. Waarom? Omdat zij over elk nieuw kleedingstuk en elk dètail daarvan, moet denken en nog eens denken, en die persoonlijke keuze haar costuum allicht smaakvoller zal doen uitvallen, dan dat van de meer gefortuneerde vrouw, welke het slachtoffer is van de naaister, die de duurste stof, die zij heeft, aanprijst en de japon met garneering overlaadt, omdat zij dan een grootere som in rekening kan brengen voor de posten, waarvan zij 10 % van den winkelier krijgt. Ze maakt de japonnen van Mevrouw Croesus in den overdrevensten stijl, wel wetende, dat als in een paar maanden zij en haar collega's tot een andere mode overgaan, een nieuwe japon besteld zal worden, zoodra zij slechts den ban vloek over de eerste heeft uitgesproken - het woordje ‘démodé.’ Daar staat tegenover, dat een vrouw met een bescheiden kleedgeld somtijds de fout begaat, zich ‘fashionable’ te willen kleeden op bijna niets per jaar. Ze koopt goedkoope stof, besteedt dagen en dagen om de laatste japon, die ze Mevrouw Croesus zag dragen, te copieeren, om daarna tot de ontdekking te komen, dat haar kleeren geen kleur, frischheid of model houden en dat ze in een paar weken er meer dan poovertjes uitziet. Zij is smakeloos in haar japon van goedkoope stof en - pretentie.

Maar het zich-goed-weten-te-kleeden omvat nog iets anders dan alleen het toilet. Een algemeene indruk van gesoigneerdheid is een even groot onderdeel ervan als de kleeren zelf.

Haar, dat vettig of stoffig is, zal het woord ‘elegance’ aan elke vrouw ontzeggen. Niet alleen moet het even dikwijls gewasschen als noodig is om alle stof en vettigheid weg te nemen, maar tenminste eens per maand geshampoind worden door een kapper, die het zal golven of kappen op de wijze, welke het beste bij den vorm van 't hoofd past, en die bovendien aan een geregelde klant vele wenken zal geven, de verzorging van het haar en het kappen betreffende, welke onontbeerlijk zijn, voor de vrouw, die er op haar voordeeligst wil uitzien.

Een prachtige teint is niet onder ieder's bereik, maar een zuiver, frisch vel is gewoonlijk te verkrijgen als gevolg van een passend dieet en goed wasschen met zuivere zeep, en draagt zeer veel tot den algemeenen indruk van gesoigneerdheid bij.

Een net, keurig figuur op 45 jarigen leeftijd mag ons niet bij geboorterecht ten deel vallen, maar het slechtste figuur kan verbeterd worden door een goed-zittend corset en een passend dieet, terwijl veel beweging in de frissche lucht, tennissen, hockey of zelfs huiswerk, op verwonderlijke wijze den gang en de gratie van beweging zal bevorderen, welke alle onderdeelen zijn van de goed-gekleede vrouw. Is ze met eenig bepaald lichaamsgebrek ontsierd, dan is er gewoonlijk wel iets op te vinden, om dat te masqueeren - soms door een kussentje, soms door Zweedsche gymnastiek - in elk geval moet ze trachten het geneesmiddel daarvoor te vinden, wil ze tenminste met haar kleeding een goed effect te weeg brengen. Goede corsetten zijn duur, maar om zoo te zeggen, de ziel van het toilet. Die, welke aangemeten worden door een bekwamen corsettenmaker, kosten tweemaal zooveel als de klaargekochte, maar duren ook meer dan tweemaal zoo lang, houden model, elegance, zelfs na verscheidene malen gewasschen te zijn. De te dikke en dunne vrouwen vooral hebben een voor hen gemaakt corset noodig, terwijl voor die, welke een kort bovenlijf hebben, het eenvoudig onontbeerlijk is.

Men zal opgemerkt hebben, dat vrouwen,

[p. 718]

die zich goed weten te kleeden, meer en meer, vooral met ‘tailor-made’ costumes, geneigd zijn kleermakers te nemen. Voor dat voorrecht moeten ze duur betalen: de blouses, om dat ondefinieerbare iets te verkrijgen, wat we aanduidden met den naam van ‘cachet’, zijn bijna nog duurder dan een heele japon placht te kosten, maar geen naaister kan dat iets er in aanbrengen. We leven ongetwijfeld in een eeuw van groote luxe, en een vrouw met veel middelen zal het niet moeilijk vallen het grootste gedeelte van haar rentes in kleeding om te zetten. Met zijden onderkleeren, echte kant, zijden rokken, satijnen corsetten, massage en meer zulke weelde, zal het geld eenvoudig vliegen door de vingers eener vrouw, die een slavin der mode is.

Maar ik heb in mijn artikel op 't oog niet de zeer rijke vrouw, maar de doorsnee-vrouw, wier kleedgeld haar vóór alles practisch moet doen zijn. Haar zou ik willen aanraden afwisselend, 't eene najaar een ‘tailor-made’ pak te koopen en 't volgende een gekleede japon, beide van uitstekende qualiteiten snit; afwisselend 't eene voorjaar een dunner wandelpak en 't andere een aardige zomerjapon, een zijdje of een ander stofje. In korten tijd zal ze dan op één na beste of huisjaponnen, er op nahouden, waardoor ze alleen maar voor blouses en een morgenjapon te zorgen heeft, die ze jaarlijks of, in bijzondere gevallen, om de twee jaar kan aanschaffen. Dit om het andere jaar systeem, in alles doorgevoerd, zal de kosten van kleeding aanmerkelijk verminderen en is bovendien practisch, want de doorsnee-vrouw heeft geen tijd noch plaats voor veel japonnen of veel extra-kleeren van welken aard ook. Er zijn maar weinigen, die, zooals Koningin Elisabeth, japonnen hebben voor elken dag van het jaar, een kamer om ze in te bewaren of kameniers om ze te onderhouden.

We nemen aan, dat het ‘tailor-made’ pak door een ‘first-class’. kleermaker gemaakt en twee winters voor ‘best’ gedragen wordt. Het verstandigst zal zijn, het van zwart of heel donkere kleur te kiezen, om den mantel bij elke andere rok te kunnen dragen. In het jaar, dat de gekleede japon aangeschaft wordt, is er, daar die niet zooveel kost als het pak, een sommetje over, en daar de onderkleeren en blouses niet elk jaar vernieuwd behoeven te worden, kunnen we dat besteden voor een regenmantel of een fietspak of iets anders. Waarschijnlijk echter zal het verdwijnen aan strikjes, waschgeld voor blouses en rokken, voiles, ceintures en duizend en één kleinigheden, die vrouwen koopen, als ze een paar stuivers surplus hebben. De blouses kunnen in huis gemaakt worden, de morgenjapon dito, dito, terwijl een of twee linnen rokken klaargekocht kunnen worden. Aardige zelfbindertjes, om met een linnen boord bij de blouses te dragen, kan men maken van strepen wasch-echte kant, die, gezoomd en aan de einden omgeslagen, een aardig effect maken. Ze zijn gauw gemaakt, gauw gewasschen en onverslijtbaar.

Daar netheid, zoowel in 't een als in 't ander, een deel van het-zich-goed-kleeden is, kan de vrouw met bescheiden middelen niet ontsnappen aan de waschrekeningen voor blouses en rokken; deze kan ze echter verminderen door zich eenige handigheid in 't hanteeren van 't strijkijzer eigen te maken, want heel dikwijls heeft een mouseline japon alleen maar noodig vochtig gemaakt en gestreken te worden, om weer zoo goed als nieuw te lijken. In huis zal men op een rok meer dan de helft van den prijs dien men aan een goede strijkster geeft, kunnen besparen. Het effect is niet zoo schitterend, dat is waar, maar het beantwoordt aan de gewenschte vereischten: reinheid en frischheid.

Verder moet nog de aandacht gevestigd worden op het feit, dat een vrouw met een bepaald gebrek aan gezicht of figuur zich niet zoo goed van een bescheiden som kan kleeden als een vrouw, die er geen lichaamsgebreken op na houdt. Een zeer dikke vrouw heeft den handigsten kleermaker noodig; een vrouw met gevoelige voeten moet dure anatomische schoenen laten aanmeten; een paar zeer zware of ongelijke heupen vereischt een wetenschappelijke rokkenmaker, terwijl het probleem, hoe een hoofd van een vreemden vorm te bedekken, alleen door een uitstekende hoedenmaakster is op te lossen.

Maar voor allen gelijk zijn er vele middelen, die geld uitsparen en den schijn verbeteren. B. v. een zwarte hoed zonder eenige kleur kan gedragen worden bij elk costuum en zal dus minder hoeden vereischen voor iemand, die zich van weinig geld goed wil kleeden; niet alleen blijft de zwarte hoed langer in stijl dan al de andere, maar het is een uitspraak van den Franschen smaak, dat een vrouw het elegantst is met een zwarten hoed. Zonder twijfel is de ‘finishing touch’ van een keurig toilet de hoed; dikwijls zal een japon,

[p. 719]

niet meer nieuw, niet eens de aandacht trekken door de schoonheid van een hoed, de schoenen en de handschoenen. Meer nog dan in een japon zal men in een mooien hoed de meesterhand van een artist herkennen, die er een cachet aan geeft, dat iedereen opmerkt, maar zoo weinigen weten aan te brengen. De schilderachtige hoeden zijn nu en vogue, maar ik bid U, dames, tenzij gij in 't bezit zijt van jeugd en schoonheid, doe met een glimlach afstand van dit hoofddeksel. Onder een Gainsborough hoed met af hangende veeren zal een jeugdig gezichtje voordeelig, maar de verwoestingen door den tijd aangericht, zullen er dubbel door uitkomen, terwijl een mopneus er, zooals de kleine jongen zei ‘elken dag nog moppiger onder lijkt.’

Vaste kleuren, die elk jaar gedragen kunnen worden zijn aan te raden voor een japon - grijs, donkerblauw en zwart verschaffen dit voordeel meer dan alle andere kleuren, terwijl door het bijna altijd voorradig zijn van die kleuren, men de costumes gemakkelijk weer vernieuwen kan.

Niet genoeg nadruk kan erop gelegd worden dat de zorg, die men voor zijn kleeren besteedt, van 't allergrootste belang is. Te weten dat handschoenen van de hand afgestroopt, dan omgekeerd en recht getrokken moeten worden, dat de kleinste scheur in een naad direct genaaid moet worden met speciale handschoenen-naald en zijde; dat zwarte handschoenen van een zekere kleur minder gauw vuil worden dan andere; dat strikjes, voiles en ceintures langer duren, als men ze zorgvuldig op een houten stokje rolt, wanneer ze niet gebruikt worden, dat witte rokken, blouses en mouseline japonnen langer schoon en stijf blijven als men ze, na ze uitgetrokken te hebben, opvouwt en niet aan een haak ophangt of over een stoel werpt - al deze kennis is een onderdeel van het-zich-goedweten-te-kleeden, evengoed als het weten van verscheidene huishoudelijke recepten voor 't wegmaken van vlekken op laken, mouseline en zijde.

En na al dit gezegd te hebben, keer ik terug tot mijn eerste definitie, dat een goedgekleede vrouw diegene is, die zonder overdrijving of excentriciteit, het oog aangenaam aandoet en de zinnen streelt.

GLADIJS.