Gedachtenwisseling.
Aan Katholicus.
Nooit heb ik Roomsch-Katholieke priesters anders hooren onderrichten, verklaren en met nadruk betoogen:
‘Dat we de Heiligen (dus ook Maria) vereeren als vrienden en dienaren van God, die met ons en voor ons God bidden.’ Wat we ook op deze manier van jongs af uit de Cathechismus moesten leeren. - Van aanbidden dus geen sprake! - Hier heeft U mijn ‘weten’ als Roomsch-Katholiek omtrent dit punt, tegenover Uw denken daaromtrent als niet-Roomsch-Katholiek. Aan de buitenstaanders staat het nu wien van ons beiden geloof te schenken!
In Uw aanhalingen uit een R.-K. kerkboek komt, dunkt me, ook geen uitdrukking voor die van aanbidden spreekt. Ik geef toe dat de taal ons wel vreemd aandoet menigmaal, daar ze dikwijls verouderd is, vertaald, verheven of statig wil zijn, of symbolisch bedoeld is.
Hoe het met mijn begrip omtrent het verschil tusschen aanbidden en vereeren staat; daarover behoeft U niet te twijfelen, dat kunt U weten, daar Fr. de S.L. letterlijk mijn woorden daaromtrent heeft overgenomen in haar antwoordartikel aan mij waarop U doelt. En waarin de Redactrice het met mij eens was, dat het verschil ontzaglijk groot is.
Of ik Ultramontaan ben? Ik weet niet wat U precies onder dat woord verstaat, en kan daarop dus geen ja of neen zeggen! - Maar ik ben volkomen tot de jaren van verstand gekomen en uit volkomen overtuiging Roomsch-Katholiek en volkomen toegedaan de meening om godsdienst zoo min mogelijk in de gesprekken te brengen, vooral tegenover minder-goed bekenden. Terwijl ik als ideaal beschouw: een godsdienst te belijden en na te leven op de eerste plaats en bovenal door de daad.
Hiermede hoop ik al Uw op- en aanmerkingen beantwoord te hebben en kunnen we, dunkt me, gevoegelijk onze discussie over dit onderwerp staken
PAULINE te S.