De Hollandsche Lelie. Jaargang 22

Berliniana.

Voorspel.

De driemillioenenstad herleeft; met haar zomerrust is het voor goed voorbij. Het reusachtige, gecompliceerde apparaat is weer in beweging en werkt met onverpoosde kracht en verjongden ijver. De lucht zit vol listen en lusten, en men duizelt zoowel voor 't een als voor 't ander.

De theaters hebben nog wel te kampen met het onvergelijkelijk mooie herfstweer, maar onverdroten gaan zij hun gang en laten zich daardoor niet afschrikken. De eene noviteit na de andere wordt aangekondigd; het ‘Kleines theater’, waar de jonge Deen Gustav Wied zoo lang mocht bewijzen dat 2 × 2 = 5 was, heeft nu zijn repertoire verrijkt met een Engelsch werk, ‘Lady Frederick’, dat graag gezien wordt. Terwijl het ‘Berliner theater’ een nieuwe Gustav Wied bracht, ‘Erotik’. Het ‘Neues Schauspielhaus’ laat Rudolph Lothar, met zijn ‘Das Fräulein in Schwarz’ voorloopig aan 't woord; de Komische Oper brengt eerstdaags ‘Manon Lescaut’ van Pucini; de groote opera zwelgt nog steeds in de door keizerlijke gunst omstraalde ‘Sardanapal’ opvoeringen, en laat, tusschendoor, even Caruso zijn gewoon succes behalen. Terwijl de Italianen tot dusverre uitsluitend hun àllerbizonderste kunstenaars, zooals Rossi, Salvini, Zacconi, Novelli, hierheen stuurden (te zwijgen van Eleonore Duse), hebben we nu ook een proef van hun nationale kunst leeren kennen: in het vroegere Wolzogentheater gasteeren Grasso en Azuglia; hun kunst wortelt in de wilde, vurige, ongetemde passies van het Siciliaansche volk, die zij levenswaar teruggeven en die Verga, bijv. in zijn Cavalleria rusticana ons zoo onvergetelijk laat bijwonen en meeleven.

Naast de theaters lokken de cabarets; ijverig zorgt men er voor dat, wanneer de theatervoorstellingen zijn afgeloopen, niet dadelijk behoeft huiswaarts gegaan te worden, maar dat een deel van den nachttijd bij allerlei kunst-genoegens nog dient te worden doorgebracht. Wel is een der meest bekende cabarets sedert den laatsten winter verdwenen, namelijk de Roland von Berlin, maar dat neemt niet weg dat er in zijn plaats tal van andere dergelijke inrichtingen zijn bijgekomen, en dat zijn vroegere Directeur, Paul

[p. 361]

Schneider-Duncker, in het Passage-theater geengageerd werd, terwijl de vroegere humoristische komiek, Theodor Francke in de Chat noir, de nachtelijke bezoekers tot barstens toe laat lachen.

De Philharmonie begon zijn populaire concerten reeds verleden week, en de steeds uitverkochte concerten onder Arthur Nikisch - waar onze gevierde landgenoote Julia Culp bij het openingsconcert als soliste zal optreden - belooft voor overmorgen een buitengewoon genot. Daartusschen schuiven zich, in onafzienbare reeks de liederavonden, de vioolvoordrachten, de klavierconcerten, de meest verschillende quartett-ensembles, etc. etc.

Behalve dit alles, zijn aller oogen en zinnen dezer dagen gericht op de internationale ballon-wedvaarten die buiten, in het liefelijk gelegen Vorort Schmargendorf, zullen uitgaan. Niet minder dan tachtig ballons uit alle landen zullen aan den strijd in de luchten deelnemen. Na het succes van Zeppelin, Parsival, van de gebroeders Wright, staat de luchtsport bizonder hoog aangeschreven, en niet te verwonderen is het, dat de plaatsen op de verschillende tribunes, die telkens 3000 en meer zitplaatsen aanwijzen, reeds geheel zijn uitverkocht. Zondag 11 October, wordt om den Gordon-Bennett-prijs gevlogen. Toen deze wedvaart verleden jaar in Amerika plaats vond, won hem de Duitscher Erbslöh, die ook nu weder om den nieuwen prijs mede concurreeren zal, al zijn er onder de Fransche aeronauten minstens een paar, o.a. Faure, die dezelfde aanspraken doen gelden. Maar behalve de Gordon-Bennett-prijs, zijn er nog negen andere kostbare eereprijzen te behalen, uitgeschreven door verschillende luchtscheepvaart-vereenigingen, rijke heeren, o.a. door den heer August Scherl, de eigenaar van den ‘Lokal Anzeiger’, en bovenaan door de stad Berlijn.

Om nu bij al deze rijpere sportgenoegens de jeugd niets te onthouden, en haar haar eigenste recht te geven, heeft de Berlijnsche club van schaatsenrijders in het onlangs ingewijde ‘Eispalast’ - een reusachtig, massief gebouw de halve straat beslaande - een ‘Jugendkunstlaufen’ uitgeschreven met allergrappigste toeren, waaraan jongens en meisjes tot en met vijftien jaar kunnen deelnemen. Een hindernisrijden lijkt me al heel origineel, de deelnemers en neemsters aan dezen strijd moeten namelijk niet alleen door tonnen kruipen, aardappelen en appelen verzamelen en eieren op een lepel dragen, maar zij hebben, gedurende het rijden, ook nog eenige rekensommen te maken, die natuurlijk zonder fouten mogen zijn... Dat is geen heel gemakkelijke opgave! Wie weet, of niemand op de gedachte komt, om eerstdaags voor jonge diplomaten prijzen voor een gladijskunstrennen uit te schrijven, waarbij de deelnemers aan dien wedstrijd niet uitsluitend cotillonordeteekens hebben te verzamelen, maar waar zij buitendien nota's voor officieele stukken hebben op te stellen!

Waarlijk, de lucht zit vol listen en lusten!

LIANE VAN OOSTERZEE.

Berlijn, October.

(Wegens plaatsgebrek blijven liggen).