Boekbespreking toilet.
Handleiding voor het vervaardigen der verbeterde kleeding - (uitgever L.J. Veen, Amsterdam). - Dit boekje bevat hoofdstukken over Zuigelingen-kleeding op, tot die van Volwassenen. En, zooals altijd waar het reformkleeding geldt, stuiten we, hoe verder we in leeftijd komen, op te grooter wansmaak en te onoverkomelijker moeilijkheden. In de questie zuigelingen-kleeding is inderdaad heel veel en heel gemakkelijk te moderniseeren. Iets geheel anders echter wordt het, waar het geldt een aankomend meisje, wier figuur zich ontwikkelt, practisch en toch tegelijk smaakvol voor den dag te laten komen! Zie nu b.v. dat plaatje eens aan op blz. 26, dat behoort bij de rubriek van 10-16 jaar! - En nog veel erger en wansmakelijker wordt de zaak, wanneer we de afbeeldingen nagaan in het daaraan volgende hoofdstuk, bestemd voor volwassenen. Daarenboven, hierop kan niet genoeg de aandacht worden gevestigd ter voorkoming van teleurstelling, al deze modellen zijn berekend, juist omdat zij corset-loos zijn, op volmaakte figuren! Hoevele vrouwen en meisjes echter verheugen zich daarin, in èlk opzicht? De minste fout van te breede heupen, te zware borst, kromme rug, wrat het ook zij, maakt de hier aangegeven modellen tot ware vogelverschrikkingen. Daarom zij haar, die geen corset willen dragen, te magere, zoowel als te zware figuren, veel liever aanbevolen een wijd-peignoir model te kiezen, dat absoluut geen rekening houdt met ‘mode’. Want alle ‘mode’ is berekend op een volmaakt-zittend corset, dat de fouten in het figuur wegmaakt. Wie dus met het corset breekt, die moet logisch ook breken met alle modesleur. Het is een fout van dit boek, zoowel als van al zijn voorgangers op reform-gebied, dat, de hóófdzaak bij reform, niet in te zien. Al de hier aangegeven modellen zijn berekend op een samengaan met de
‘mode’. Een losse tea-gown, een empiremodel geheel loshangend, ziedaar daarentegen de beste dracht voor corset-looze dames. In bevallige samenmenging van kleuren, in een soberen, gedistingueerden stijl, moeten ze dan weten terug vinden, wat ze aan ‘figuur’ opofferen, dat is de beste en de meest smaakvolle oplossing. Tusschenwegen, als die welke ook dit boek probeert, transigeeren, door een zoogenaamde ‘reform’-japon die aanspraak maakt op overeenkomst met hedendaagsche mode, dat is een onding waartegen elk mensch met goeden smaak moet protesteeren. - Ik zag onlangs nog zulk een reform-mode-draagster, een der weinige rijke Haagsche begin-dames, die de dracht nu nog is blijven volhouden; zij had een ‘shantung’-toilet, geheel en al gemaakt naar den hedendaagschen smaak, collanten rok en korte jacquette. Niettegenstaande zij niet eens héél zwaar is, spande de dunne lichte zijde allerafzichtelijkst om haar heupen, trok in valsche plooien, accentueerde bij iederen tred het vet van haar lichaam, dat als het ware mee-trilde. Daar het middel, inplaats van waar het behoort, op de bij reform gebruikelijke wijze hoog in den rug was aangebracht, eindigde dus daar de jacquette óók, hetgeen een zwaren vierkanten indruk gaf van lompe onbehouwenheid, terwijl de schouderbladen zich uit de dunne stof uitpersten en uitstaken. Haar neven haar gaand tien à twaalfjarig dochtertje, met bretelles over een lichte blouse, en een bij de bretelles passend donker rokje, accentueerde zoo recht wat ik hierboven beweerde, namelijk het veel-gemakkelijkere van een kind kleeden op reformmanier, dan een volwassene. Bij dit ongevormde figuurtje, met nog platte buste en geheelkinderlijke vormen, zag men nog geen verschil of zij het hierboven beschreven toilet droeg met of zonder corset. Zie háár-ook echter terug over eenige jaren!
Welnu, als deze zelfde dame, wier donkergroene hoed bewees, dat ze, gegeven haar gelaat en haarkleur, niet is misdeeld van goeden smaak in zake kleurschakeering, ditzelfde zijden toilet van natuurkleur had gedragen b.v. in een elegant liberty-model, b.v., van een of andere teagown, zonder eenige rekening te houden met wat de corset-mode voorschrijft als ‘wandeltoilet’, dan had zij er tenminste àpart, chic, uitgezien. Nu was zij in de hoogste mate belachelijk-vulgair-smakeloos.
De veredeling van het vrouwelijk lichaam, naar het Duitsch door Jeanne van Haensbergen (uitgever J.C. Dalmeijer Amsterdam). - Naardemaal we er nu eenmaal in berusten moeten dat heden ten dage op ‘populair-wetenschappelijke wijze’ al de intiemste bijzonderheden van het vrouwenlichaam worden besproken en ontleed in boekjes voor Jan en alleman, behoeft het niemand te verwonderen, ook hier, waar allerlei oefeningen en spierbewegingen worden aanbevolen om gezondheid te vermeerderen en daardoor schoonheid te bevorderen, allerlei m.i. geheel onnoodige details aan te treffen, welke thuisbehooren in de spreekkamer van den vrouwen-arts. - Dit daargelaten staat er veel behartigenswaardigs ook in, b.v. wat aangaat den gang der vrouw:
‘Hoevelen verbeelden zich te loopen, terwijl zij in werkelijkheid den woestijnpas aannemen, of als een schildpad zich voortbewegen, huppelen of waggelen gelijk een gans.’ -
Met vele plaatjes worden allerlei spieroefeningen aanbevolen, waaromtrent ik-alleen deze opmerking wil maken, dat ook hier geldt: Eines schickt sich nicht für Allen. Een normale sterke vrouw moge zich al deze
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd