De Hollandsche Lelie. Jaargang 22

Brieven uit Amerika.
Vrouwen met millioenen door Lizzie. II.

Wat moet New-York nu beginnen, vragen de Amerikaansche kranten zichzelf ironisch af. De twee groote sensaties die het in lange gehad heeft zijn weer achter den rug. Het eerste was, ik zon haast zeggen, de... beroemde ‘Thaw trial’, het verhoor van Harrijk Thaw, den jongen Pittsburg millionnair wiens zaak na 1½ jaar populariteit eindelijk tot een goed einde gekomen is. Het andere feit is niet minder sensationeel, het huwelijk van Gladys Vanderbilt met Graaf Laszlo Szechenyi, een jong Hongaarsch edelman. Internationale huwelijken worden hier sterk gecritiseerd en de toon der pers en van het groote publiek is altijd spottend als het spreekt over de rijke erfdochters die zoozeer gezocht zijn door de voornaamste vertegen woordigers der Europeesche adel.

‘Vroeger’, vertelde een senator voor Chicago in een bijtende speech op dit laatste huwelijk, een der schitterendste dat New-York voor jaren gezien heeft - ‘vroeger waren de Amerikaansche meisjes tevreden als ze mooie kunstvoorwerpen, kleeren, kostbare kanten en dergelijke uit Europa meebrachten Maar nu! Zoodra zien ze niet de een of andere hoogadelijke heer die nog à prendre is en een goedklinkende naam heeft of het is: o, lieve mama, koop me dat mooie dingetje daar! En dan komen de koffers met Amerikaansche effecten en de dictionnaire en al gauw is de mooie titel voor een paar millioen dollars gekocht. Gelukkig kunnen al haar vriendinnen Gladys nu: mij dear countess noemen en behoeven ze niet bang te zijn te struikelen over dat laatste Hongaarsche woord, waar ze zeker allemaal tien keer de tong op gebroken zouden hebben als de titel maar eenvoudig ‘Mrs’ was geweest.

De ongelukkige huwelijken van Consnelo Vanderbilt, hertogin van Marlborongh, Anna Gould, Gravin de Castelane, van de Countess of Yarmouth en van andere jonge Amerikaansche vrouwen, die na 3 of 4 jaar getrouwd geweest te zijn, gescheiden naar hun vaderland terug komen, a sadder and a wiser woman, schijnen evenwel hun zusters niet af te schrikken, want in de laatste zes weken zijn weer publiek geworden de engagementen van den hertog der Abruzzen en van den hertog de Chaulnes met Amerikaansche erfdochters.

Het huwelijk van Gladys Vanderbilt, die pas in het bezit is gekomen van haar privaat vermogen van 12 millioen dollars spant evenwel de kroon.

‘Men zegt’ dat haar beiden broeders zich krachtig tegen dit huwelijk verzet zouden hebben, daar ze den jongen graaf voor een gelukzoeker hielden en ook de pers gaf haar nog de humoristische waarschuwing, ‘wacht liever een beetje, Gladys, het schrikkeljaar is pas begonnen!’ Hoe het zij, het huwelijk is eind Januari met de noodig pomp en praal voltrokken.

Aan cadeaux ontving het jonge paar ter waarde van 1 millioen dollars. De trousseau, waarvan ik de totaal waarde helaas weer vergeten ben, ik meen 20.000 dollars, bevatte o.a. een mantel van point lace voor 1000 dollar, 24 witte waschblouses voor 's morgens 500 dollar, 12 négligé blouses voor 250 dollar, enz. De bruidsmeisjes, nichtjes van de bruid, kregen ieder een snoer paarlen ter waarde van 2500 dollar. Op den trouwdag waren 100 politieagenten noodig om de menigte te hanteeren die in dichte drommen rond het huis der familie Vanderbilt op de 5^e ave gepakt stond. Tot hun teleurstelling konden ze niets zien van het inwendige van het huis en moesten ze zich tevreden stellen met het komen van graaf Laszlo, een knap, slank jongmensch en het arriveeren der gasten, wier aantal tot 350 beperkt was, waaronder de Oostenrijksche en Engelsche gezant in Washington. De plechtigheid had plaats in de salon, waar in een prieel van palmen rijkelijk versierd met orchideeën het altaar was opgeslagen. Cornelius Vanderbilt geleidde zijn zuster langs

[p. 108]

een zijvleugel op dezelfde wijze versierd naar het altaar; Graaf Szechenyi was vergezeld van zijn beide broeders. De lunch werd geserveerd in kamers allen kwistig versierd met palmen en orchideeën terwijl een orkest van 65 personen de uitgezochtste muziek van Wagner, Beethoven en Rubinstein ten gehoore gaf. De jongelui zouden de eerste dagen van hun wittebroodsweken in Newport doorbrengen en dan via Napels naar Hongarije vertrekken na eerst nog een bezoek aan den Paus gebracht te hebben.

Het titelblad van de Chicago Daily News gaf een aardige plaat van dat gedistingeerde huwelijk. Aan den eenen kant een jong paar, innig met de armen om elkaar heen, die getrouwd op een salaris van 12 dollar per week een schamel te huis binnengaan. Aan den anderen kant, Graaf en Gravin Szechenyi, Austria en New York, die deftig, ‘Ons Hongaarsch kasteel’ betreden gevolgd door 4 of 5 bedienden met groote koffers vol ‘Vanderbilt money,’ en daar onder een snoezige Cupido die met angstig vragende oogen van den een naar den ander ziet en zegt: bij wie van jullie zal ik het het beste hebben? Ja, waar?

That's the question!