Liberty verführerisch. Man erlebt hier, dass sich alles mit einander verträgt, grün, blau, violett, blaugrün, rehbraun, oranjegelb, Gegensätze, die zu Harmonien abgestimmt scheinen.’
Deze aanhaling uit Anna Muthesius' boekje: ‘Das Eigenkleid der Frau’ geeft al zeer juist den indruk weer, die men van de Liberty Fabrics krijgt. Gevoel voor kleurharmonie, voor stoffencombinatie, beheerscht hier alles. Dit is de attractie van Liberty's zaak te Londen, van zijn agentschappen in Parijs, in Amsterdam en elders. Hun etalages en vensteruitstallingen
Avond-japon van Tyrian-silk met handborduursels, mouwen van Dalghali-silk-crape.
zijn, om met Whistler te spreken, symphonieën in bruin, in rose, in blauw of paars; hun stoffen van eene voortreffelijke soepelheid, die ze bij uitstek geschikt doet zijn voor costuums, voor gordijnen, trouwens voor alles, waar de plooienval in niet geringe mate den algemeenen indruk bepaalt.
Vóór alles heeft echter Liberty, de man van smaak en kleurgevoel, gezocht naar goede grondstoffen en degelijke bewerking. Hij, vriend en tijdgenoot van Morris, van Ruskin, van Crane, huldigde ook in zooverre hunne denkbeelden, dat hij het beste trachtte te krijgen of te doen maken, wat maar mogelijk was.
De beginselen, waar tegenwoordig helaas een groot deel van handel en industrie op gebaseerd zijn, goedkoop leveren ten koste van het product, strooken dan ook in geen enkel opzicht met
zijne denkbeelden, en de meening, dat het publiek slechts goedkoope
Avond-Japon van orion satijn, met mouwen en ceintuur van Dalghali-crape, garneering van paarlen en borduursel.
waar wenscht, huldigt hij evenmin. Integendeel is in dit opzicht juist zijn standpunt, dat een deel van het publiek wèl geld wil uitgeven voor hare kleeding en voor hare huisinrichting, maar, - dat zij dan ook eischt, dat het goed en mooi is, wat ten slotte niet duurder blijkt dan goedkoop en slecht. Goed en mooi waren de eerste voorwaarden, die