De Hollandsche Lelie. Jaargang 21

Hoofdartikel
Hoe moet de man zijn, waarmee men trouwt?
Uit het Duitsch door: Freddy Wiegand-Meuring.

Kort geleden deelden wij 't een en ander mede omtrent de eischen, die een geestig fransch humorist stelde aan de vrouw, waarmee men trouwen wil. Er werden daar al heel wat wenschen uitgesproken, en menig trouwlustig jongeling zal ingezien hebben, dat het nog niet zoo makkelijk is, eene passende vrouw te vinden. Heeft hij haar echter gevonden, dan doet zich een nieuwe moeilijkheid voor.

Hoe moet hij zelf wezen, opdat zij hem hebben wil?

Hierin komt hem nu eene dame te hulp, die zich erover uitlaat, hoe de man zijn moet, waarmee zij trouwen wil.

Zij schrijft:

Trouw met een man, die je als een mensch beschouwt, en niet als een praktisch meubel of als een luxeartikeltje.

Een man, die je een eigen persoonlijkheid toekent, die je een eigen vrije meening laat en die jouw oordeel even hoog stelt als het zijne.

Trouw met een man, die zijn moeder liefheeft en vereert en die voor zijne zuster een trouw vriend en een liefhebbend broeder is. Hij zal dan ook voor jou een goede kameraad en een trouwe vriend zijn.

[p. 770]

Trouw met een man, die van kinderen houdt, en waar ook alle kinderen spoedig mede bevriend zijn, want dit is het bewijs van een goed hart en van een braaf karakter.

Ook moet hij goed zijn voor dieren en ze nooit mishandelen.

Pas op, dat hij je geen groote en kostbare geschenken geeft, maar let op de manier, waarop hij altijd iets zóó weet te geven, dat men in het kleinste cadeautje een aardige gedachte, een lieve opmerkzaamheid bespeurt.

Trouw met een man, die je deel laat nemen in zijn beroep en in de gesprekken met zijne vrienden. Meestal zijn mannen onder elkaar zoo heel anders, dan wanneer er dames bij zijn. Onder elkaar zijn ze meestal eerlijker, openhartiger en vrijer. Probeer zóó te wezen, dat je man ook zoo tegen jou is.

Als je met een man trouwen wilt, let dan op, of hij iedereen flink en recht in de oogen kijkt en nooit voor een ander zijn blik neerslaat. Ook moet hij een stevigen handdruk geven. Let op, hoe hij in den famieliekring is; of hij graag thuis is en van een gezellig, vredig huiselijk leven houdt. Zijn geldzaken moeten goed in orde zijn.

Trouw met een man, dien zijn ondergeschikten vereeren en liefhebben - zonder te vertrouwelijk te worden -, waaraan zijn kameraden een trouwe vriend hebben, en die door zijn meerderen geacht wordt. Het is beter, dat hij maar een of twee echte vrienden heeft, dan dat hij zoo ieders vriend is en ieder van hem houdt - dat zijn meestal onpersoonlijke karakters.

Neem geen man, die alleen vakmensch is, maar een, die in veel dingen belang stelt en zich in jouw aangelegenheden verdiept. Trouw met een man, die een breeden horizon heeft en die in zijn voelen en denken jong en frisch is.

Als hij fooien geeft, kijk dan goed, of hij niet krentterig is. Is dit het geval, trouw dan niet met hem; in 't huwelijk zal hij gierig wezen.

Zijn uiterlijk, zijn kleeding, de snit van haar en baard moeten eenvoudig maar deftig zijn. Hij zal dan van zijne vrouw hetzelfde verlangen. Thuis moet hij zich niet al te zeer laten gaan. Een beetje losheid hoort bij de gezelligheid, maar te groote gemakzucht ontaardt licht in egoisme.

Trouw met een man, die veel persoonlijken moed en flinkheid heeft. Hij zal hoogere eischen aan zijne vrouw stellen, maar tevens gewend zijn, ook aan zichzelf hooge eischen te stellen.

Het huishouden moet hij aan zijne vrouw overlaten. Een ‘Jan Hen’ is onuitstaanbaar in het huwelijk!

Let op, dat hij grooter is dan jij.

Hij moet goed verzorgde handen hebben, maar zijn hand moet hard en stevig zijn - zulke handen kunnen het zachtst liefkoozen. Om kletspraatjes moet hij niets geven, nog veel minder er zelf aan meedoen.

In zijn huis moet een zekere netheid heerschen, die echter niet overdreven mag zijn. Het laatste getuigt van weinig artistiek gevoel. Het is dikwijls goed, het woord van een Franschman in toepassing te brengen: ‘Un désordre peut parfois produire un effet d'art.’

Trouw met een man, die een denkend mensch is en die je niet als een onderzoekingskonijntje of als slachtoffer van zijn opvoedingstheorien beschouwt, maar als een persoonlijk, zelfstandig karakter (aangenomen natuurlijk, dat je er een bent); die je liefheeft zooals je bent, zonder al te veel aan je te willen verbeteren - wat men echter ook weer niet met onverschilligheid moet verwarren.