De Hollandsche Lelie. Jaargang 21

Ingezonden-Toilet.

Geachte Redactrice!

Met aandacht en genoegen las ik uw artikelen over toilet, ze zijn me uit 't hart geschreven, en geloof ik dat u met deze artikelen de vrouw

[p. 606]

een grooter en beter dienst bewijst, dan met alle voorvechterij van kiesrecht enz. enz. De vrouw, de smaakvol, goedgekleede, welverzorgde, zindelijke, ontwikkelde vrouw, zal altijd blijven heerschen en een eerste plaats innemen in de maatschappij. Ook hier in Indië zullen hoop ik uw artikelen veel nut stichten, want wat hier gedragen wordt, en betiteld met Europeesch toilet, is om te rillen soms. De enkele goed gekleede vrouwen uitgezonderd, is 't een ware woesternij van toiletongerechtigheden. Slecht gemaakt, en opgedrild, met allerlei voddige kant en lint. De Indische vrouwen, die schatten uitgeven voor juweelen, die geen onechte steenen dragen zal, wier armbanden en ringen van massief zwaar goud zijn, heeft geen f 25 voor een japon over. Om van ondergoed en corsetten niet te spreken. De meeste echte Indische bedoel ik, hebben hemden aan, waar een Holl. dienstmeid de neus voor zou optrekken. Met schoenen is 't al even erg. Ik vertelde aan een dame, mijn kennis, dat ik gewoonlijk f 8 of f 12 voor mijne schoenen betaalde. Indië is duur, en ze sprong van verbazing bijna op. Zij gaf gewoonlijk f 1.50 à f 2; kocht ze bij een javaan, hoe of zoo iets er uitziet, behoef ik niet te zeggen, 't gemeenste Holl. koopwerk is er elegant bij. Daargelaten nog de onaangename, ja ondragelijke lucht van 't slecht gelooide zoolleer.

Ook waar u tegen valsche sieraden te velde trekt, zijt u zoo juist. Ik vind 't vreeselijk die nagemaakte dingen. Liever dan maar niets. Zelfs de zoo mooi en lang niet goedkoop geimmiteerde juweelen en paarlen in 9 of 8 karaat goud gevat, dus met een schijntje van echtheid kunnen mij niet bekooren. En vooral zou ik zoo graag willen wijzen op frischheid van 't lichaam, op goed verzorgde nagels, en frisch gewasschen haar. Veel verwisselen van linnengoed enz. Dit alles maakt de vrouw mooier. Geen coiffure die in den zomer een vies zweetluchtje afgeeft, en hoeveel haar ruikt er niet vies? en geen doorgezweet linnengoed aan 't lijf laten opdrogen. Al onze kleeren worden er mee doortrokken, en we ruiken muf en vies, een lucht die door parfum niet wordt weggenomen. Ik zelf ben dol op parfum, maar niet ter verdrijving van luchtjes. En juist vrouwen die zich omgeven met allerlei vieze luchtjes, schreeuwen 't eerst dat ze geen parfum kunnen verdragen.

Bij mij heeft een tijdje een Engelsche vrouw gelogeerd, een niet meer jonge, maar toch nog mooie en vooral lieve innemende vrouw.

Al haar kleeren en toiletbenoodigdheden hadden een eigen fijne parfum, zoo even waarneembaar, maar dat maakte dat er iets eigens en aangenaams van haar uitging. De hoofdgeur was die lucht van onovertrefbare reinheid, fijne zeep en schoon linnen, een, zou ik 't willen noemen, oneindig bekorende, bijna onnaspeurlijke vrouwenlucht. Geen ideal of cyclamen, of muskusgeurtjes, maar een fijn sachetlucht, waarvan de vrouwen der groote wereld 't geheim schijnen te bezitten. Ik wensch u succes bij uw streven.

M.F. - Soerabaja.