De Hollandsche Lelie. Jaargang 21

[p. 209]

2 October 1907.
21^ste Jaargang.
N^o. 14.

Bericht.

Men wordt verzocht alle stukken, brieven, en manuscripten, voor de redactie bestemd, te willen adresseeren gesloten aan den uitgever, die zich met de dóórzending belast aan hare tijdelijke adressen; opdat zoowel extra-onkosten, als mogelijk wegraken, en daaruit voortvloeiende teleurstellingen voor correspondenten, worden vermeden.

Redactrice.

Hoofdartikel
Tact
door H.B.

O, zeg toch nooit ik ben maar een mensch
Daar is geen hooger titel toch, dien 'k U wensch.

Het is een klein woordje tact, maar hoeveel, hoe oneindig veel ligt er in opgesloten!

Het is niet eenmaal een zuiver hollandsch woordje, maar het omvat zóóveel wat wij met een reeks van woorden nog niet volkomen duidelijk kunnen weergeven, het is van zooveel beteekenis tact te bezitten, dat wij dit woordje werkelijk wel met gulden letteren mochten neerschrijven in de woordenboeken onzer hollandsche taal!

Als wij zeggen, dat tact is fijn gevoel, beleid, goede smaak, beminnelijkheid, gratie, dat tact is een slag, een durf, handigheid, dat tact is ijver, ernst, bezieling, dat tact is - intellèct, dan waarlijk heeft men nog niet uitgedrukt wat allès het bezit van tact in zich sluit.

Als men tact heeft toch, dan kan men gaan op audiëntie bij de koningin zonder vrees bedremmeld en onhandig voor Hare Majesteit te zullen staan, zoo goed als men dàn kan bezoeken de woningen der armen zonder daar te brengen verlegenheid, beklemming en achter te laten ontevredenheid, afgunst. Wie tact heeft, weet zich bemind

[p. 210]

te maken bij iedereen, óók bij zijn naaste familie en bij zijn ondergeschikten, wie tact heeft, kan brengen een verdoolde terecht, kan leiden de zwakken, wie tact heeft, zal altijd den rechten weg weten in de moeilijkste omstandigheden van het leven, wie tact heeft, weet te troosten, te helpen, op te heffen, weet altijd het rechte woord op de rechte plaats, wie tact heeft, kan zijn voor een ander onschatbaar bezit. Als men tact heeft, kan men zich zelf banen een weg, zal men zijn overwinnaar in den strijd des levens, want dan kan men alles wat men wìl.

Tact, als gij tact bezit, o, kniel dan neer om te danken voor de genade U gegeven in dàt gouden goden-geschenk!

Als alles U wordt afgenomen, als ge hebt geld nog goed, maar ge bezit tact, dan behoeft ge nimmer te klagen, want tact dàt opent de poorten tot het geluk, het grootste geluk dat op de aarde te vinden is: tevredenheid en zelfachting.

Als ge tact hebt, dan geeft Uw werkkring U steeds aangename bezigheden, afleiding, als ge tact hebt, dan zijt ge overal bemind, dan zijt ge iemand.

O, laten wij het daarom afsmeeken voor onze kinderen in ons vurigst gebed, en laten wij aankweeken deze eigenschap, laten wij alles doen als daar is het zaad, de kiem om die te doen gedijen, laten wij leeren onze kinderen fijn te gevoelen, niet voor zich zèlf, want teergevoeligheid voor zich zelf dat is eigenliefde, maar laten we ze leeren fijn te gevoelen voor anderen, laten wij ze leeren zich te schikken in alle omstandigheden, laten wij ze moeilijkheden zelf geven op te lossen, niet altijd voor hen denken, doen, laten wij ze leiden, maar laten wij ze zelf óók menschen laten zijn met intuïtie van wat goed is, laten wij niet onderdrukken hun zelfstandigheid, laten wij niet zoo spoedig zeggen het is nog maar een kind want ook een kind is een menschelijk wezen met verstand en meestal met veel gevoel, laten wij het leeren geven zich zèlf en niet altijd eischen dat het doet als een ànder, dat het blijft gewrongen in den nauwen vorm waarin wij het dikwijls willen hebben gegoten.

Laten wij onze kinderen met zachtheid er opmerkzaam op maken hoe men handelt in zekere omstandigheden, laten wij ze prijzen ook, wanneer ze uit zich zelf iets met tact hebben gedaan, daar is niets wat een goed aangelegd kind meer brengt tot het goede en altijd het goede dan een warm woord van lof, een prijsje in een liefkoozing, een streeling, gegeven met.... tact.

Tact hebben wij noodig, elken dag, elk uur, laten wij daarom cultiveeren die eigenschap steeds, óók in ons zelf, alles, alles is aan te leeren, in zekere mate, als wij er niet gehéél van zijn misdeeld, óok tact, dat onschatbaar bezit.