Omdat hij een goede positie heeft, slaagt hij daar steeds in: ‘ah, comme il est charmant.’
Twee dagen daarna heeft de verloving plaats, na veertien dagen het huwelijk. Die verlovingstijd.... o, selige Zeit... op rozen gaat hun weg,.... op de takken altijd... op de doornen;.... de bloemen ontbreken.
Ze zien elkaar iederen dag, maar mama zit tusschen de ‘verliefden’. Geen kusje... zelfs geen verlovingskus wordt gewisseld... bij de verlovingsceremonie behoort echter de jongeman alle zijne aanstaande familieleden innig te omhelzen.... een voorproefje van den hemel.... van zijn toekomstig geluk.
Alle bekenden komen de jong verloofden geluk wenschen.... kussen het meisje....! De bruigom ziet... in zalig afwachten toe. Dan wordt per rijtuig bij de honderd en zooveel familieleden en kennissen een kaartje gepasseerd... ‘Monsieur A of B. Zóó-en zoopoelos’... ‘Madame Argiropoelos et sa fille’.
Eindelijk... na veel kerkelijk ceremonie, waarbij, o Oostersche onschuld, de heeren ook een oranjebloesemkrans op het hoofd dragen - ze groeien hier bijna in 't wild, en zijn dus goedkoop - eindelijk het huwelijk. Een vriend, die een dergelijk huwelijk deed, zei mij: ‘Toen we in het hotel aankwamen... kerel ik had grooten lust haar te zeggen: “Mag ik me even voorstellen”, ik stond met recht als een kat in een vreemd pakhuis... gelukkig, dat al spoedig bleek, dat al die teruggetrokkenheid slechts conventioneel was, want..., maar ik mag niet uit de school klappen, he!... een sigarette opsteken?... ja, ik ben nu vier maanden getrouwd, en word nù pas verliefd op mijn vrouwtje... goeie vrouwen die Griekschen... ik ben heel gelukkig!...’
Zoo'n huwelijk kan dus mee en tegen vallen, maar ‘een kat in de zak’ blijft het toch.
Of er ook uitzonderingen zijn... liefdehuwelijken? Ja... heel enkele... 't Gebeurt wel eens, dat moeder's waakzaam oog misleid wordt op garden- party of bal.
O wee, wordt die liefde bekend, dan verzetten zich beide families er tegen. Hoe kan er dan ook over de prika gedongen worden,... als er liefde in 't spel is.
De aanbidder wordt dan zoo ver mogelijk weggehouden van zijne schoone... alleen 's nachts,... van verre, zingt hij haar zijn melancholiesche liederen toe. Zacht weemoedig droomt zijn stem onder de palmen, in de stille nacht wegdrijvende op den wind... vèr in de eenzame vlakte, wit van maneglans, met zwart spokende slagschaduwen van hoog opschietende cypressen.
En zij, voor haar raam, luistert... luistert... verstaat zijn woorden, en droomt. Overal is geur van oranjebloesem... als een lang donker dier ligt de hooge Hymethosbergrug, bruutzwart afbrokkelende tegen stralende hemel van sterrenlicht, hier en daar een vèr... stil... vuur van herders in de bergen;... Als de geliefde stem even rust, begint eerst zacht... als vreesachtig, maar dan in breeden klank te parelen de nachtegaal uit zuilenrechte cypres. Verre blinkt de zee òp in maanlichtschittering... met een vage donkere kaap van landtong.
Als de melancholische stem zwijgt... gaat zij ter ruste, het kleine oostersche hartje brekend van weemoed en verlangen.
Het einde is een schaking. Het meisje ontvlucht in nacht, vol lenteweelde het ouderlijk huis, ze wordt in een rijtuig opgewacht, dat haar naar een ‘pappas’ (priester) voert.
Zonder een onmiddelijke inzegening zou geen enkel meisje zich laten schaken. De priester verdient er enkele Drachma's mee, en sluit het huwelijk nog denzelfden nacht.
De jonggehuwden vluchten dan voor eenige weken bij vrienden, of huren een huisje in de bergen, waar de wittebroodsweken gesleten worden in zalig droomen bij manestralen op het terras. De zegen der ouders volgt weldra, daar het toch niets meer geeft te weigeren... het huwelijk reeds volkomen geldig zijnde.
Deze gevallen komen alleen voor, bij de hoogere standen, waar de meisjes vrijer denken en handelen. In de midden- en lagere standen nooit, daar volgt zij den wil der ouders, zonder ooit er aan te denken, tegen te durven spreken.
Niet alle huwelijken zijn gelukkig.... maar... is het trouwen niet duur... scheiden kan je ook weer voor een koopje. Geef bijvoorbeeld eens een briefje van honderd aan een opperpriester! Binnen veertien dagen beklinkt hij de zaak, en de Metropoliet verklaart het huwelijk ontbonden.
Algemeen is aan te nemen, dat meer scheidingen voorkomen bij liefdeshuwelijken, dan bij marriages de raison. Zoolang er geld is, droomen ze van geluk, is het òp... dan komen de zorgen... en de liefde wordt vergeten, de maan straalt vervelend, de nachtegaal slaat valsch... en de oranjebloesem ruikt naar knoflook... De Grieksche vrouw
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd