De Hollandsche Lelie. Jaargang 20

Moedertje bij de wieg.

Als mijn hart je blauwe kijkers

En je lieve lachjes ziet,

Dan moet ik bewondrend zeggen:

Zoo een kind was er nog niet!

En je drukke spartelvoetjes,

En je teere handjes-fijn

Doen mij ongeloovig vragen:

Kan er nòg zoo'n kindje zijn?

Ja, ga ik mijn hoofd gebruiken,

Dan zegt mij 't gezond verstand:

Wat een dwaasheid! Menig kindje

Is er zoo in stad en land. -

Maar al wilde⁀ik ook gelooven,

Wat mij 't koel verstand gebiedt....

Immer blijft mijn harte zingen:

Zoo een kindje is er niet!

WILLY.