De Hollandsche Lelie. Jaargang 20

Uit het verre Westen.

Een Zomeruitstapje.

Amerikanen, meer dan eenig ander volk, zijn van oordeel, dat de boog niet altijd gespannen kan zijn en daarom krijgt niet alleen het hoofd van het gezin ieder jaar een 10 of 14 dagen verlof met behoud van salaris, maar ook de vrouw, die het raderwerk van het huishouden in beweging houdt, wordt geacht evenveel recht te hebben op eenige ontspanning. Men gaat meestal uit in den vacantietijd, opdat de kinderen ook hun deel zullen hebben van de pret, bij verkiezing naar den zeekant, en, is de rusttijd van den man over, dan gaat hij zijn familie van Zaterdag tot Maandag bezoeken.

Behalve een uitstapje van een paar weken per jaar, is de Zondag de aangewezen dag, om van huis te gaan en niemand, die de geheele week werkt, hetzij met het hoofd, hetzij met de handen - en er wordt hier hard gewerkt - blijft dien dag thuis. Wie zijn betrekking in de City heeft, gaat naar buiten; wie in de ‘country’ woont, trekt

[p. 230]

naar de stad, zoodat treinen, trams en booten den eersten dag der week overvol zijn.

Het is aardig zoo'n ‘Sunday crowd’ gade te slaan, en het moet gezegd worden, dat, moge ze soms wat luidruchtig zijn, de perken der welvoegelijkheid nooit overschreden worden; dronken personen behooren tot de groote zeldzaamheden.

Hoewel de huur, die hier vóóruit, per maand betaald wordt, doorgaat, zijn er niet veel onkosten aan zoo'n uitstapje verbonden, want moeder de vrouw kookt en wascht even goed als thuis; alleen heeft zij maar de strikt noodige ruimte schoon te houden, want het spreekt van zelf, dat men na het ontbijt al naar buiten trekt en niet terugkomt vóór 12 uur; na het lunch weêr uitgaat, totdat het tijd wordt het middageten klaar te maken en ook daarna weêr van de buitenlucht geniet.

Meestal gaat men zelf zien, wat er te huur is, als de afstand niet te groot is. De inwoners van zoo'n zeeplaats maken er een geldwinning van 's zomers ‘cottages’ (huizen van één verdieping) te verhuren. Hoe verder in den tijd, hoe hooger de prijzen, en, is de plaats in trek, dan zijn kamers en huizen dikwijls in het voorjaar al besproken.

Menschen, die het zuinig moeten aanleggen en toch uit willen gaan, nemen een tent meê, welke men evenwel ook kan huren tegen billijken prijs, voor korten of langen tijd; hoe langer, hoe voordeeliger voor de huurders.

Een tent bevat één, twee of drie ruimten, heeft 4 rechte, wanden, waardoor men zich in het vierkant overal goed kan bewegen en schuin afloopend dak, alles van zwaar zeildoek; de vloer bestaat uit stevige planken, een eind van den grond gelegd. Men vindt er alleen het hoognoodige meubilair: één of twee bedden met toebehooren, een karpet, een kachel met pijp, door een opening in de tent buiten uitkomende; potten, pannen en keukenbenoodigdheden aan spijkers aan den wand hangende, om plaats te winnen; een latafel, om een en ander te bergen, een tafel en een paar stoelen.

Het is vooral van belang van te voren te gaan zien, wat er te huur is, opdat men, wat er aan huisraad, porcelein, enz. ontbreekt, van huis kan meêbrengen, want ieder persoon heeft op zijn reisbiljet 100 pond vracht vrij; dus kan men heel wat meênemen, zonder er extra voor te betalen. Krijgt men onverwacht logés, dan zijn bedden en beddegoed afzonderlijk te huur.

In de straat, waar onze tent stond, bevonden zich verscheidene andere, vrij dicht bij elkaar; tusschen de boomen zag men hier en daar hangmatten; op geregelde afstanden staan tonnen voor asch en afval, en waterkranen voor algemeen gebruik voorzien in ieders behoeften. Hier en daar hing een wasch te drogen, wat het geheel een huiselijk aanzien gaf.

Als de familie aankomt, is het eerste, wat men doet, hout te koopen, om den kachel te stoken. Rondom het zeeplaatsje, waar wij in den middag aankwamen, zijn uitgestrekte pijnbosschen, waarvan de boomen voornamelijk worden gebruikt voor brandhout. Kolen zijn te duur, daar zij van buiten worden aangevoerd, dus veel aan vracht kosten; ook zijn de meeste kachels tot het branden van hout ingericht.

Winkels zijn uitstekend in het stadje Pacific Grove en men kan er alles krijgen tegen city prijzen. De heerlijkste vruchten en groenten worden uit den omtrek aangevoerd en zeer billijk verkocht. Om het beste te krijgen, gaat men er zelf op uit, om de eerste benoodigdheden voor de huishouding in te slaan bij melkboer, bakker, slager en kruidenier of vischboer, welke leveranciers ook alles aan huis bezorgen en belast en beladen komt men terug. De inmiddels gebrachte houtblokken zijn op zijde van de tent afgeladen en worden gedeeltelijk in ‘kindling-wood’ (kleine spaanders, om den kachel aan te maken) gehakt en al gauw is er een knappend vuurtje. Het water kookt in minder dan geen tijd en de veilige aankomst wordt gevierd door het drinken van een kopje thee.

Het menu voor het middagmaal is al vroeger opgemaakt en ieder draagt het zijne of hare toe bij, om het zoo gauw mogelijk klaar te maken. Na afloop wordt alles opgeruimd en na de tent afgesloten te hebben, gaat men een eind wandelen, niet ver evenwel, want iedereen is moê van de reis en gaat vroeg naar bed, om weêr vroeg op te staan en zoo veel mogelijk in de lucht te zijn. 's Morgens na het ontbijt wordt de tent opgeruimd en aangeveegd en men gaat naar het strand.

Het stadje Pacific Grove is hellend gebouwd aan een' inham van de Groote Stille Zuidzee en door hooge rotsen, vanwaar men langs een' trap naar beneden gaat, van de zee gescheiden. Dit rotsachtige maakt, dat er weinig ruimte tot zitten is aan het strand; zoo goed mogelijk kiest men zich een lig- of

[p. 231]

zitplaats en kort zich den tijd met lezen, werken of mijmeren.

Pacific Grove is geen mode-badplaats; eerst sedert de laatste jaren is het stadje in bloei toegenomen en verrijzen er langzamerhand hôtels, villa's, boardinghouses en allerlei winkels. Doordat het er zoo eenvoudig is, kan men er goedkoop leven, en, als men er om gezondheidsredenen heen gaat, den ganschen dag genieten van het verblijf aan zee, of wandelingen maken in de opwekkende lucht der dennebosschen. Amusementen zijn er schaarsch. Men kan een tochtje maken naar Monterey met het heen en weergaande stoombootje. Dan is er een zweminrichting en een badhuis voor binnenbaden, ook een japansche theetuin; een bootje met glazen bodem gaat een eind in zee en geeft voor den prijs van 25 cts. per persoon gelegenheid een kijkje te nemen in het leven der dierenen plantenwereld beneden de oppervlakte der zee. De electrische tram voert ons naar het wereldberoemde hôtel Del-Monte, het eigendom der Southern Pacific Co., met zijn prachtig aangelegde park, zijn vijvers en moestuinen. Verder is men in werkelijkheid niet in P.G. geweest, zonder de ‘seventeen miles drive’ te hebben gemaakt, een eenig moòie toer door de bosschen en langs de zee.

Den afgeloopen zomer was het tijdelijk verblijf van het Leger des Heils, dat in de nabijheid van het stadje zijn kamp had opgeslagen, voor velen een groote aantrekkelijkheid. 's Avonds tegen 8 uur trok een groot gedeelte der ‘heilsoldaten’, voorafgegaan door hun muziekkorps, naar een zeker punt op het drukst gedeelte van het plaatsje, en, na de verzamelde menigte op den bekend blijmoedigen toon te hebben toegesproken, werd deze uitgenoodigd een meeting in hun kamp te komen bijwonen. Daarna collecte. Kwam er niet genoeg geld in, dan wendde men een laatste poging aan, en, speculeerende op de vaderlandsliefde van het publiek, werd de amerikaansche vlag tusschen een paar ‘soldaten’ uitgespreid gehouden, de menschen op die manier verzoekende hun gave daarin te werpen, wat zelden het doel miste.

Ongemerkt wordt het tijd naar huis terug te keeren, want de vacantie loopt ten einde. Wij nemen ons voor een ander jaar weer naar zee te gaan, dàn evenwel een huisje te huren, daar dat vrij wat meer gemakken heeft dan een tent; want het kan in zoo'n kleine ruimte ondragelijk heet zijn, 1^o door de kachelwarmte, 2^o. door de zonnestralen, die, als de tent niet door boomen beschut is, iemand soms de zon doet verwenschen. Zet men de deur open, dan hebben de vliegen vrijen toegang, wat uit den aard der zaak zeer onaangenaam is.

Hoe het ook zij: de weken, buiten doorgebracht, zijn voor allen een groot genot geweest en naar lichaam en geest opgefrischt, gaan wij weêr aan den arbeid, die ons wacht.

East-Oakland Californië.

M. VITRINGA.